ข้าเป็นขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวง ไฉนพวกเจ้าหาว่าข้าเป็นขุนนางผู้ภักดี!

ตอนที่ 1 - บทที่ 1: ผู้ตรวจสอบที่ได้คะแนนอันดับหนึ่งและถูกผูกมัดกับระบบราชการฉ้อฉล!

ตอนที่ 2 - บทที่ 2: หากเจ้าต้องการโลภ จงโลภเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าและมอบเพียงแค่เศษเหล็กให้กับจักรพรรดินีเสีย!

ตอนที่ 3 - บทที่ 3: ริดรอนจากผู้คน ใช้มันเพื่อผู้คน!

ตอนที่ 4 - บทที่ 4: ข้าต้องการฟ้องเรื่องข้าราชการระดับสูงคนใหม่ผู้นี้!

ตอนที่ 5 - บทที่ 5: ข้าราชการระดับสูงร่ำไห้เพราะความยาจก: ข้าน่ะจนจริงๆ นะ!

ตอนที่ 6 - บทที่ 6 จักรพรรดินีผู้ยิ่งใหญ่ ในอนาคตจงโลภให้น้อยลง!

ตอนที่ 7 - บทที่ 7 ท่านเหยา ท่านมีความสุขเร็วเกินไป!

ตอนที่ 8 - บทที่ 8 หลินเป่ยฟานผู้ชอบธรรมและเที่ยงธรรม!

ตอนที่ 9 - บทที่ 9 การตรวจค้นน่ะเหรอ? ข้าชำนาญที่สุดแล้ว!

ตอนที่ 10 - บทที่ 10 เจ้าสารเลวนี้! มันโลภมากและให้เพียงเศษเสี้ยวแก่จักรพรรดินีอีกแล้ว!

ตอนที่ 11 - บทที่ 11 ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่ยักยอกเงินจากข้าไปมากมายของเจ้ามันไม่มีเลยหรือ หลินเป่ยฟาน?

ตอนที่ 12 - บทที่ 12 เหตุใดเจ้าหมอนั่นจึงได้รับความโปรดปรานจากจักรพรรดินีเพียงคนเดียวกัน?

ตอนที่ 13 - บทที่ 13 แม้นเราไม่คุ้นหน้า แต่เรียกข้าว่าบุรุษโฉมงามก็ได้นะ!

ตอนที่ 14 - บทที่ 14: ข้าราชการผู้เที่ยงธรรมอย่างข้าจะมาอยู่ในสถานที่แบบนี้ได้ยังไง

ตอนที่ 15 - บทที่ 15: ซือซือจะออกจากหอนางโลมงั้นหรือ?

ตอนที่ 16 - บทที่ 16 – ไม่ว่าใครจะตายหรือบาดเจ็บไป มันก็ย่อมเป็นประโยชน์แก่ประชาชน!

ตอนที่ 17 - บทที่ 17: สตรีโฉมงามเช่นนี้มาสารภาพรัก เจ้ากล้าปฏิเสธหรือ?

ตอนที่ 18 - บทที่ 18: ข้าซึ่งเป็นผู้ยากจนไฉนจะร่ำรวยได้ ตัวข้าผู้ไม่มีอะไรไฉนจะกล้าไล่ตามโฉมงาม?

ตอนที่ 19 - บทที่ 19: ไปหอนางโลมเพื่อหาภรรยา!

ตอนที่ 20 - บทที่ 20: เงินทั้งหมดที่พวกเขาได้จากการทุจริตหายไปไหนหมด?

ตอนที่ 21 - บทที่ 21: ท่านเป็นคนยังไงกันแน่ หลินเป่ยฟาน?

ตอนที่ 22 - บทที่ 22: เขาเป็นข้าราชการฉ้อราษฎร์บังหลวงจริงหรือ?

ตอนที่ 23 - บทที่ 23 – การไม่จ่ายเงินตราไม่ถือเป็นการค้าประเวณี เห็นพ้องต้องชัดกันอยู่แล้ว!

ตอนที่ 24 - บทที่ 24: เขากำลังขัดขวางทางหาเงินของข้า! ไอ้ตาเฒ่านี้ช่างชั่วร้ายยิ่ง!

ตอนที่ 25 - บทที่ 25: คิดว่าเพียงเท่านี้จะหยุดข้าได้งั้นหรือ? เพ้ย เจ้ายังอ่อนหัดไป!

ตอนที่ 26 - บทที่ 26: เจ้ามีอะไรนอกเหนือจากรูปลักษณ์ที่ดูดี?

ตอนที่ 27 - บทที่ 27: ไม่ว่าเจ้าจะมีความสามารถแค่ไหน หากเจ้าตายที่เรือนโดยไม่ประสบความสำเร็จ ก็คงมิมีผู้ใดสังเกตเห็น!

ตอนที่ 28 - บทที่ 28: ข้าถึงขั้นยักยอกเงินของจักรพรรดินี ทำไมข้าต้องกลัวเสนาบดีด้วย?

ตอนที่ 29 - บทที่ 29: แกะอ้วนเป็นฝูง คงได้เวลาตัดขนแกะแล้ว!

ตอนที่ 30 - บทที่ 30 – ต่อให้ยกเรื่องไปถึงพระราชวังทอง สิ่งที่ข้าพูดก็มิมีผิดเพี้ยน!

ตอนที่ 31 - บทที่ 31: พวกท่านกล้าท้าทายข้าหรือ?

ตอนที่ 32 - บทที่ 32: เด็กๆ เหล่านี้ฉลาดและมีอนาคตที่สดใสรออยู่!

ตอนที่ 33 - บทที่ 33: การเป็นยอดฝีมือโดยกำเนิด!

ตอนที่ 34 - บทที่ 34: “นายท่าน ท่านคือวีรบุรุษแห่งรัตติกาลใช่ไหม?”

ตอนที่ 35 - บทที่ 35: พวกเขาโลภ แต่ข้าผู้นี้โลภมากยิ่งกว่า! พวกเขาหลอกลวง แต่ข้าหลอกลวงมากยิ่งกว่า!

ตอนที่ 36 - บทที่ 36: ท่านหลิน เรื่องพวกนี้มันหนักหนาเกินไป!

ตอนที่ 37 - บทที่ 37 – เอาใจข้าราชการระดับสูง จักรพรรดินีผู้โง่เขลา!

ตอนที่ 38 - บทที่ 38: เสน่ห์ที่ควบคุมไม่ได้ของข้า!

ตอนที่ 39 - บทที่ 39: ช่วยเหลือผู้ต้องการ ช่วยเหลือคนยากจนด้วยปัญญา!

ตอนที่ 40 - บทที่ 40: ดั่งเทพธิดาและปีศาจ ไป๋ กวนอิม!

ตอนที่ 41 - บทที่ 41: ผู้ภักดีไม่ควรถูกปฏิบัติอย่างผิดเพี้ยน!

ตอนที่ 42 - บทที่ 42: ไร้ซึ่งความยุติธรรมแล้วหรือ? ไหนเล่ากฎเกณฑ์ที่พึงมี?

ตอนที่ 43 - บทที่ 43: เจ้าบอกว่าข้ารีดไถเงินจากเหล่าศิษย์งั้นเหรอ? แล้วเงินพวกเขามาจากที่ใดกันเล่า?

ตอนที่ 44 - บทที่ 44: จักรพรรดินี ท่านช่วยทำตัวให้ทรงเกียรติมากกว่านี้จะได้หรือไม่?

ตอนที่ 45 - บทที่ 45: ขุนนางทุกคนล้วนเป็นพวกประจบประแจง กระทั่งจักรพรรดินีเองก็เป็นผู้ปกครองที่โง่เขลา!

ตอนที่ 46 - บทที่ 46: ทำให้ทั้งราชสำนักขุ่นเคือง แต่ข้ายังคงใช้ชีวิตอย่างไร้กังวล!

ตอนที่ 47 - บทที่ 47: เงินไม่ใช่ทุกสิ่ง แต่ถ้าไม่มีมัน เราก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้!

ตอนที่ 48 - บทที่ 48: จักรพรรดินีผู้ใจป้ำได้มอบรางวัลอีกครั้ง!

ตอนที่ 49 - บทที่ 49: ยุนหยิง เจ้าหญิงน้อยนักชิม!

ตอนที่ 50 - บทที่ 50: เจ้าเรียกข้าว่าสุกรและบอกว่ามันเป็นคำชมงั้นเหรอ?

ตอนที่ 51 - บทที่ 51: ท่านกินมากขนาดนี้ พระราชวังจะไม่สิ้นเนื้อประดาตัวเอาเหรอ?

ตอนที่ 52 - บทที่ 52: จงอย่าถูกคนขายแล้วยังช่วยนับเงิน!

ตอนที่ 53 - บทที่ 53: ให้ความรู้แก่พวกเขาด้วยความรักและหมัด!

ตอนที่ 54 - บทที่ 54: ราชทูตมาเยือนและราชสำนักไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด!

ตอนที่ 55 - บทที่ 55: ปรมาจารย์คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์และเคมีมิได้เกรงกลัวที่จะข้ามผ่านมาสู่ต่างโลก!

ตอนที่ 56 - บทที่ 56: ข้าผิดเองที่คาดหวังในสิ่งที่ไม่ควรเกิดขึ้น!

ตอนที่ 57 - บทที่ 57: ความโลภในราชสำนัก?

ตอนที่ 58 - บทที่ 58: ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร ข้าก็จะจ่ายเงินเพื่อการต้อนรับที่อบอุ่น!

ตอนที่ 59 - บทที่ 59: ในจักรวรรดิอู๋ ความสมบูรณ์คือความงดงาม!

ตอนที่ 60 - บทที่ 60: ในเมื่อเขาโลภมาก เราก็มาติดสินบนเขากันเถอะ!

ตอนที่ 61 - บทที่ 61: เจ้าเป็นพวกกามวิปริตงั้นหรือ? เสียสติกันแล้วเหรอไงกัน?

ตอนที่ 62 - บทที่ 62: ในฤดูร้อนที่แสนร้อนระอุ สตรีโฉมงามทุกนางในอาณาจักรล้วนสวมกระโปรงสั้น!

ตอนที่ 63 - บทที่ 63: ไม่มีสินบนใดที่สามารถเอาชนะข้าได้!

ตอนที่ 64 - บทที่ 64: วิธีหาเงินโดยไม่ทรยศต่ออาณาจักรอู๋อันแสนยิ่งใหญ่?

ตอนที่ 65 - บทที่ 65: สินทดแทนจำเป็นจะต้องถูกยกเลิก ไม่เช่นนั้นความขัดแย้งย่อมดำเนินต่อไป!

ตอนที่ 66 - บทที่ 66 – ฝ่าบาท ท่านสนใจที่จะขยายอาณาเขตหรือไม่?

ตอนที่ 67 - บทที่ 67: แผนนี้ยอดเยี่ยมมาก การขยายอาณาเขตคงอยู่ใกล้แค่เอื้อม!

ตอนที่ 68 - บทที่ 68: มีดบินของลี้น้อย ผู้ยึดมั่นในคำสัญญา!

ตอนที่ 69 - บทที่ 69: บุรุษรูปงามมักโดดเดี่ยว!

ตอนที่ 70 - บทที่ 70: ความวุ่นวายบนโลกล้วนเกิดขึ้นจากคนอย่างพวกเรา!

ตอนที่ 71 - บทที่ 71: สาวใช้ทั้งสองของข้า ได้โปรดให้อภัยความหยาบคายของพวกนางด้วย!

ตอนที่ 72 - บทที่ 72: หากปราศจากสถานการณ์บีบคั้น เจ้าคงมิรู้ได้ว่าบิดามารดาของเจ้ารวยเพียงใด!

ตอนที่ 73 - บทที่ 73: ความไม่พอใจปรากฏ เหล่าขุนนางรวมตัวกล่าวโทษ!

ตอนที่ 74 - บทที่ 74: สวรรค์ลงสู่ห้วงท้องทะเล ฝันใต้ร่มเงาข้าว

ตอนที่ 75 - บทที่ 75: ข้าเป็นพวกคิดเล็กคิดน้อยและจะหาทางแก้แค้นทุกเมื่อ!

ตอนที่ 76 - บทที่ 76: เหล่าขุนนางขอโทษหลินเป่ยฟาน?

ตอนที่ 77 - บทที่ 77: โลกไม่สามารถปล่อยให้ผู้ที่มีอำนาจเช่นนี้มีอยู่จริงได้!

ตอนที่ 78 - บทที่ 78: เขาไม่เพียงแต่เป็นขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ทรยศต่ออาณาจักรอีกด้วย!

ตอนที่ 79 - บทที่ 79: เป็นท่านสามีของข้าที่ช่วยท่านต่างหาก!

ตอนที่ 80 - บทที่ 80: ครอบครัวของข้ายากจนมาก นี่คือทั้งหมดที่เรามี เช่นนั้นได้โปรดเชิญกินเถิด!

ตอนที่ 81 - บทที่ 81 – ข้าต้องโลภเพื่อประโยชน์ของราษฎร!

ตอนที่ 82 - บทที่ 82: ข้าเป็นผู้ให้อันมากมายแก่องค์จักรพรรดินี แก่อาณาจักรอู๋อันยิ่งใหญ่และแก่ราษฎรทั่วไป เหตุไฉนข้าจะไม่สามารถเพลิด

ตอนที่ 83 - บทที่ 83: ข้าเข้าใจความยากลำบากของเจ้า ตัวข้าจะไม่เลือกปฏิบัติต่อเจ้า!

ตอนที่ 84 - บทที่ 84: เด็กหนุ่มมีความผิดปกติ? ให้ข้ารักษาเขาด้วยวิธีอันตื่นตะลึงเถิด!

ตอนที่ 85 - บทที่ 85: ฝ่าบาท ได้โปรดอย่าให้รางวัลข้าอีกเลย สวนหลังเรือนของข้ามันเล็กเกินกว่าที่จะยัดมันแล้ว!

ตอนที่ 86 - บทที่ 86: ท่านหลินเฉิน ท่านจะยังดิ้นรนอีกทำไมเล่า?

ตอนที่ 87 - บทที่ 87: โม่หรูซวงชี้ชวนหลินเป่ยฟานให้กับผู้ที่อยู่เบื้องหลังของนาง!

ตอนที่ 88 - บทที่ 88: น่าฉงนยิ่ง เหตุอันใดข้าถึงเอาแต่คิดเรื่องท่านหลินกัน?

ตอนที่ 89 - บทที่ 89: มันคืออะไรถ้าไม่ใช่การแย่งชิงบัลลังก์?

ตอนที่ 90 - บทที่ 90 – ผู้ภักดีย่อมไม่รับใช้สองนาย ยกเว้นเสียแต่จะเป็นสตรี!

ตอนที่ 91 - บทที่ 91: ผู้ใดก็ตามที่นำเงินมาให้ข้า ผู้นั้นคือคนที่ข้าจะเข้าพวกด้วย!

ตอนที่ 92 - บทที่ 92 บัณฑิตชั้นสูงเปรียบดั่งตัวตนอมตะสรวงสวรรค์ เจ้าไม่คู่ควรแม้แต่จะมายกรองเท้าให้!

ตอนที่ 93 - บทที่ 93: เขาทำให้ข้าเหมือนเป็นตัวโง่เขลา แล้วข้าทำอะไรกับเขาได้กัน?

ตอนที่ 94 - บทที่ 94: กฎล้วนต้องประพฤติตาม แต่ท่านกำลังบอกว่าท่านจะไม่จ่ายหรือ?

ตอนที่ 95 - บทที่ 95: โกงกินอย่างกระตือรือร้น คดโกงเพื่อบรรเทาความกังวล!

ตอนที่ 96 - บทที่ 96: ข้าแทบต้องสละชีวิต เช่นนั้น 1 ล้านตำลึงมันผิดตรงไหนกัน?

ตอนที่ 97 - บทที่ 97 ใช้ผู้คนในใต้หล้าเป็นเครื่องมือในการสังหารบุตรชายของท่านอ๋องเหอเป่ยทางเหนือ!

ตอนที่ 98 - บทที่ 98 แม้ว่าข้าจะฉ้อราษฎร์บังหลวง แต่ข้าก็ยังเป็นคนดี!

ตอนที่ 99 - บทที่ 99: ไม่คิดแสวงหาความเป็นอมตะ ไม่กลายเป็นตัวตนอมตะ เพียงต้องการอยู่กับเจ้าบนโลกใบนี้!

ตอนที่ 100 - บทที่ 100: พระพุทธศาสนาเป็นเพียงการหลอกลวงหรือไม่? มาดูกันว่าผู้ใดจะหลอกลวงใคร!

ตอนที่ 101 - บทที่ 101: พระไร้ยางอายย่อมไม่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น!

ตอนที่ 102 - บทที่ 102: โลกใบนี้ย่อมมีสายลมหนึ่งหรือสองที่พัดผ่านมาเติมเต็มความฝัน 180,000 ประการของข้า!

ตอนที่ 103 - บทที่ 103: หลินเป่ยฟาน บุคคลแรกที่สามารถบินได้!

ตอนที่ 104 - บทที่ 104: ผู้ใดจะสามารถต้านทานการล่อลวงที่จะได้บินไปได้?

ตอนที่ 105 - บทที่ 105: หนึ่งล้านไม่เพียงพอ เพิ่มอีกหน่อยได้ไหม?

ตอนที่ 106 - บทที่ 106: ความเมตตาย่อมส่งผลร้ายต่อท่านอ๋องเอง!

ตอนที่ 107 - บทที่ 107: เงินจำนวนน้อยนิดเพียง 500,000 พยายามจะติดสินบนข้าหรือ?

ตอนที่ 108 - บทที่ 108: จุดสูงสุดของขอบเขตต้นกำเนิด ระดับขั้นที่ต่ำกว่าระดับปรมาจารย์!

ตอนที่ 109 - บทที่ 109 เพื่อท่านอ๋อง เพื่อโลกใบนี้ ตัวข้าจักเสียสละตนเพื่อความชอบธรรม!

ตอนที่ 110 - บทที่ 110: ข้าจะเข้าไปค้นเรือน จงให้ความร่วมมือโดยดี!

ตอนที่ 111 - บทที่ 111: จงส่งมอบเงินมาก่อนมืดค่ำ แล้วมลทินของเจ้าจักถูกลบล้าง!

ตอนที่ 112 - บทที่ 112: การประชันอาวุธในอีกโลกหนึ่งได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!

ตอนที่ 113 - บทที่ 113: บัลลูนลมร้อนประสบความสำเร็จหรือความล้มเหลว?

ตอนที่ 114 - บทที่ 114: เรียกร้อง 10 ล้านตำลึงตั้งแต่ต้น โลภมากนัก!

ตอนที่ 115 - บทที่ 115: หลินเป่ยฟาน จงอย่ารังแกผู้ซื่อสัตย์!

ตอนที่ 116 - บทที่ 116: ท่านหลินหยุดเสแสร้งได้แล้ว!

ตอนที่ 117 - บทที่ 117: นางโลมอีกคนผู้จับจ้องหลินเป่ยฟาน!

ตอนที่ 118 - บทที่ 118: ขุนนางระดับสูงผู้นี้เป็นตัวตนที่ส่งมาจากสวรรค์โดยแท้ เพียงคิดชั่วขณะก็ได้ผลงานชิ้นเอกที่อยู่ตราบนานชั่วฟ้า!

ตอนที่ 119 - บทที่ 119: แม่นางซือเย่ว์ ได้โปรดหักห้ามอารมณ์ไว้ ข้ามิใช่มารดาของท่าน!

ตอนที่ 120 - บทที่ 120: ผู้ใดบอกว่าเราไม่มีขุ่นเคืองใจ มันมีมากจนแทบล้นออกมาด้วยซ้ำไป!

ตอนที่ 121 - บทที่ 121: มีเพียงเงินที่ได้รับจากการโกงกินเท่านั้นถึงสามารถใช้มันได้อย่างมั่นใจ!

ตอนที่ 122 - บทที่ 122: ผู้ที่มีความสามารถทัดเทียมกับจูกัดเหลียง! ปรากฎว่าเป็นสุนัขหลวงหลินเป่ยฟาน!

ตอนที่ 123 - บทที่ 123: สถานการณ์ช่างยากลำบากนะ ข้าของานเสริมได้หรือไม่?

ตอนที่ 124 - บทที่ 124: ท่านหญิง ครั้งถัดไปอย่าลืมนำเงินมาเพิ่มด้วย!

ตอนที่ 125 - บทที่ 125: พรสวรรค์ของกุนซือที่เปรียบได้กับวิสุทธิชนแต่โบราณ!

ตอนที่ 126 - บทที่ 126: สอนวิถีสงครามกองโจรจนเหล่าอิสตรีต้องตื่นตะลึง!

ตอนที่ 127 - บทที่ 127: สามกลยุทธ์ที่ดีในการแก้ปัญหาของอู๋ซี!

ตอนที่ 128 - บทที่ 128: มันจะไม่ใช่ยุทโธปกรณ์ทางน้ำได้เช่นไรกัน?

ตอนที่ 129 - บทที่ 129: เลื่อนตำแหน่งขึ้นไปอีก ให้ไปรับใช้ที่ไหนกันดีล่ะ?

ตอนที่ 130 - บทที่ 130: ผู้อำนวยการใหญ่ในประวัติศาสตร์ผู้อายุไม่ถึง 20 ปี!!

ตอนที่ 131 - บทที่ 131: ผู้อำนวยการใหญ่หลิน แบบอย่างของบัณฑิตทั่วโลก!

ตอนที่ 132 - บทที่ 132: เสียสละตัวเองเพื่อท่านอ๋องอีกครั้ง!

ตอนที่ 133 - บทที่ 133: ในแง่ของความโลภ ข้าขอยกให้เขาเป็นที่สุด!

ตอนที่ 134 - บทที่ 134: วิธีการผลิตเรือสะเทินน้ำสะเทินบกก็มีการรั่วไหลด้วยหรือ?

ตอนที่ 135 - บทที่ 135: เหลือให้ข้าบ้าง ข้าแทบไม่เหลือสิ่งใดตกมาถึงแล้ว!

ตอนที่ 136 - บทที่ 136: ขุนนางที่ไร้ประโยชน์และขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงที่ได้รับการเลื่อนขั้น!

ตอนที่ 137 - บทที่ 137: นครหลวงไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเจ้าได้อีกต่อไป เจ้าจึงคิดจะกลืนทั้งอาณาจักรแทนงั้นเหรอ?

ตอนที่ 138 - บทที่ 138: ข้ามุ่งมั่นที่จะใช้ประโยชน์ ไม่สำคัญหรอกว่าเป็นของผู้ใด!

ตอนที่ 139 - บทที่ 139: สองปรมาจารย์หนุ่มได้พบกันในนครหลวง ตัดสินผู้ชนะ!

ตอนที่ 140 - บทที่ 140: ดาบอมตะ? จงดูเสีย ข้าจะหลอกลวงเจ้าไปสู่ความตาย!

ตอนที่ 141 - บทที่ 141: ความรู้สึกของเซียนดาบ ตัวข้าไร้ค่าถึงเพียงนี้เลยหรือ?

ตอนที่ 142 - บทที่ 142: เข้าใจดาบ! เจ้าหนุ่ม มาเป็นสหายกันเถิด!

ตอนที่ 143 - บทที่ 143: กระบี่ของท่านด้อยกว่ามาก ไฉนเลยมันจะไม่ใช่กระบี่ธรรมดา?

ตอนที่ 144 - บทที่ 144: มีคนไม่มากนักที่เข้าใจวิถีแห่งกระบี่ น้องชาย มาเป็นสหายกันเถอะ!

ตอนที่ 145 - บทที่ 145: ทุกคนตายหมดแล้ว ข้าจะโทษใครได้บ้าง?

ตอนที่ 146 - บทที่ 146 – การประชันเหนือเวหายามจันทราส่องประกาย!

ตอนที่ 147 - บทที่ 147: เจ้าหน้าที่ผู้นี้ หัวใจของเขาเป็นสีดำอย่างแท้จริง!

ตอนที่ 148 - บทที่ 148: ขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวงผู้นี้มีจิตสำนึกแล้ว? ไม่ใช่เลยสักนิดเดียว!

ตอนที่ 149 - บทที่ 149: ก้าวสู่ระดับปรมาจารย์ เคล็ดวิชาหกความว่างเปล่าไหลเวียน!

ตอนที่ 150 - บทที่ – 150 ให้เวลาข้าพักเถิด อย่าทรมานข้าเลย!

ตอนที่ 151 - บทที่ 151: ปรมาจารย์หนุ่มลึกลับคนนี้คือใครกัน?

ตอนที่ 152 - บทที่ 152: ข้าภักดีต่อท่านอ๋อง ไฉนต้องสงสัยข้าด้วย?

ตอนที่ 153 - บทที่ 153: ไอ้วายร้ายนี่ เขาต้องการทั้งเงินและชีวิต!

ตอนที่ 154 - บทที่ 154: ด้วยถุงลมนิรภัย ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของท่านอ๋องก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม!

ตอนที่ 155 - บทที่ 155: ท่านอ๋องผู้ร่ำไห้อย่างเงียบงัน!

ตอนที่ 156 - บทที่ 156 เสนาบดีกรมกลาโหมผู้พ่ายแพ้อย่างต่อเนื่อง!

ตอนที่ 157 - บทที่ 157: การกบฏ? มีเพียงหลินเป่ยฟานเท่านั้นที่แก้ปัญหาได้!

ตอนที่ 158 - บทที่ 158: เจ้าเป็นขุนนางฉ้อราษฎร์บังหลวง ไฉนเราต้องไว้ใจเจ้า?

ตอนที่ 159 - บทที่ 159: ข้าจะบุกบ้านของพวกเขาและแก้แค้น!

ตอนที่ 160 - บทที่ 160: การให้อภัยเจ้าเป็นหน้าที่ของพระพุทธองค์ ส่วนหน้าที่ของข้าคือพาเจ้าไปสู่ชีวิตหลังความตายต่างหาก!

ตอนที่ 161 - บทที่ 161: ไม่มีผู้ใดสามารถรอดจากมีดบินเซียวลี้ได้!

ตอนที่ 162 - บทที่ 162: บุรุษย่อมต้องเลวเล็กน้อยเพื่อให้สตรีหลงใหล

ตอนที่ 163 - บทที่ 163: ขอบคุณที่ปลอบใจข้า แต่ยามนี้หัวใจข้ารู้สึกเย็นยะเยือกยิ่งกว่าเดิม!

ตอนที่ 164 - บทที่ 164: ข้าไม่รังเกียจที่จะรับตำแหน่งนั้นล่วงหน้าหรอกนะ!

ตอนที่ 165 - บทที่ 165: ตราบใดที่ท่านมีศักดิ์ศรีมากพอ ก็ไม่มีใครดูถูกท่านได้!

ตอนที่ 166 - บทที่ 166: คนที่อยู่ตรงหน้าข้าเป็นพระเจ้าแห่งการรักษางั้นหรือเนี่ย?

ตอนที่ 167 - บทที่ 167: การตีพิมพ์ตำราหมอ ท่านผู้อำนวยการใหญ่เป็นหมอเทวดางั้นหรือ?

ตอนที่ 168 - บทที่ 168: ข้าไม่ต้องการลูกเขยเช่นนี้ ข้าต้องการลูกเขยแบบนั้นต่างหาก! (เปลี่ยนการเรียกสรรพนามของตัวเอกกับคนแก่หน่อยนะครับ)

ตอนที่ 169 - บทที่ 169: ให้อภัยข้าด้วยใต้เท้าหวัง ฝ่าบาทคงให้มากเกินไปหน่อย!

ตอนที่ 170 - บทที่ 170: รายชื่อผู้กล้าออกมาแล้ว ทั้งโลกวรยุทธ์กำลังบ้าคลั่ง!

ตอนที่ 171 - บทที่ 171: หลานที่ไหนคิดอุบายชั่วร้ายเช่นนี้ทำให้ข้าต้องกินคนของตัวเอง!

ตอนที่ 172 - บทที่ 172: ผู้อำนวยการใหญ่ ท่านเป็นดาวนำโชคของข้าจริงๆ!

ตอนที่ 173 - บทที่ 173: ข้าร่ำเรียนแต่ฤดูใบไม้ผลิยันฤดูใบไม้ร่วง ข้าหาได้เป็นคนทั่วไปไม่!

ตอนที่ 174 - บทที่ 174: เชื่อใจข้าเถิด อุบายของข้าจักทำให้มันมอดมวยหมดสิ้น

ตอนที่ 175 - ปุกาศ

ตอนที่ 176 - ประกาศสำคัญ

ตอนที่ 177 - บทที่ 174: เจ้าจงอย่าริอาจทำร้ายข้า

ตอนที่ 178 - บทที่ 174: อ๋องแห่งอู๋ซีสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูต่างแดนผนึกกำลังก่อกบฏงั้นหรือ?

ตอนที่ 179 - บทที่ 174: อ๋องแห่งอู๋ซีสมรู้ร่วมคิดกับศัตรูต่างแดนผนึกกำลังก่อกบฏงั้นหรือ?

ตอนที่ 180 - จะแปลจบในสิ้นเดือนนี้แล้วนะครับ

ตอนที่ 181 - แปลถึง346ตอนแล้ว

ตอนที่ 182 - แปลจบแล้ว

ตอนที่ 183 - แจ้งจบ

ตอนที่ 184 - จบบริบูรณ์แล้ว

ตอนที่ 185 - บทที่ 999

ตอนที่ 186 - กลับมาลงใน mynovel แล้ว

ตอนที่ 187 - บทที่ 175: เหตุการณ์นองเลือดที่เกิดขึ้นเพราะแผนที่ขุมทรัพย์!