อยากรู้ว่าการผจญภัยของข้าเป็นยังไง พวกเจ้าก็ลองเข้ามาอ่านดูสิ !
ตอนที่ 1 - 100
ตอนที่ 1 - บทที่ 1 เกิดใหม่ที่โลกอื่น
ตอนที่ 2 - บทที่ 2 ร่างกายที่เปลี่ยนไป
ตอนที่ 3 - บทที่ 3 แรกพบ
ตอนที่ 4 - บทที่ 4 ทาสยา
ตอนที่ 5 - บทที่ 5 จิตวิญญานสายฟ้า
ตอนที่ 6 - บทที่ 6 จิตวิญญานอมตะ
ตอนที่ 7 - บทที่ 7 นภาที่ 2
ตอนที่ 8 - บทที่ 8 แมงมุมดาบหยก
ตอนที่ 9 - บทที่ 9 หลบหนี
ตอนที่ 10 - บทที่ 10 ลากนางลงมา
ตอนที่ 11 - บทที่ 11 ตอบโต้กลับ
ตอนที่ 12 - บทที่ 12 วิชาเร้นลับในแหวนสายโลหิต
ตอนที่ 13 - บทที่ 13 ฆ่าอย่างฉับพลัน
ตอนที่ 14 - บทที่ 14 เสียงบรรเลงจากสรวงสวรรค์
ตอนที่ 15 - บทที่ 15 เลื่อนเข้าสู่ระดับก่อตั้ง
ตอนที่ 16 - บทที่ 16 ขุมทรัพย์
ตอนที่ 17 - บทที่ 17 แรงโน้มถ่วง 10 เท่า
ตอนที่ 18 - บทที่ 18 ถูกไล่ล่า
ตอนที่ 19 - บทที่ 19 จิตวิญญานกายาแข็ง
ตอนที่ 20 - บทที่ 20 ฝึกฝนร่างกาย
ตอนที่ 21 - บทที่ 21 คนนิสัยเสีย
ตอนที่ 22 - บทที่ 22 ตระกูลฉื่อ
ตอนที่ 23 - บทที่ 23 สมาคมทหารรับจ้างที่น่ารังเกียจ !
ตอนที่ 24 - บทที่ 24 อุปสรรค
ตอนที่ 25 - บทที่ 25 เงาวิญญาน
ตอนที่ 26 - บทที่ 26 การเดิมพัน
ตอนที่ 27 - บทที่ 27 การพบกันของทั้งสามฝ่าย
ตอนที่ 28 - บทที่ 28 ตูม !
ตอนที่ 29 - บทที่ 29 สัตว์กินเนื้อ
ตอนที่ 30 - บทที่ 30 ภายในโพร่งไม้
ตอนที่ 31 - บทที่ 31 เปลวเพลิงอัคคีคราม
ตอนที่ 32 - บทที่ 32 หมาป่าอัศนีขนเงิน
ตอนที่ 33 - บทที่ 33 จิตวิญญานแห่งเสียงเพลง
ตอนที่ 34 - บทที่ 34 จิตวิญญานลึกลับ
ตอนที่ 35 - บทที่ 35 ปิดกั้นทางเข้า
ตอนที่ 36 - บทที่ 36 ปั้ง !
ตอนที่ 37 - บทที่ 37 ฆ่าสังหาร
ตอนที่ 38 - บทที่ 38 วิชาระดับวิญญาน
ตอนที่ 39 - บทที่ 39 เปลวเพลิงสามประเภท
ตอนที่ 40 - บทที่ 40 แบ่งสมบัติ
ตอนที่ 41 - บทที่ 41 นภาที่ สาม ในระดับก่อตั้ง
ตอนที่ 42 - บทที่ 42 การจากลา
ตอนที่ 43 - บทที่ 43 ตระกูลเป่ยหมิง
ตอนที่ 44 - บทที่ 44 เมืองเงียบสงัด
ตอนที่ 45 - บทที่ 45 การเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 46 - บทที่ 46 เหลือบมอง
ตอนที่ 47 - บทที่ 47 เมืองเทียนหยุน
ตอนที่ 48 - บทที่ 48 การทดสอบ
ตอนที่ 49 - บทที่ 49 ประตูนภา กับ ดินแดนแห่งพระเจ้า !
ตอนที่ 50 - บทที่ 50 บาดแผล
ตอนที่ 51 - บทที่ 51 ตำหนักจิตวิญญาน
ตอนที่ 52 - บทที่ 52 ดินแดนเร้นลับ
ตอนที่ 53 - บทที่ 53 ผู้มาเยือนจากตระกูลซั่ว
ตอนที่ 54 - บทที่ 54 ซั่วฉื่อ
ตอนที่ 55 - บทที่ 55 เจ้าคนประหลาด !
ตอนที่ 56 - บทที่ 56 คัมภีร์หินลาวา และ เกราะเต่ามังกร
ตอนที่ 57 - บทที่ 57 เข้ามาในมือ
ตอนที่ 58 - บทที่ 58 กลอุบาย
ตอนที่ 59 - บทที่ 59 สถานการณ์ที่วุ่นวาย
ตอนที่ 60 - บทที่ 60 มหาสมุทรไร้สิ้น
ตอนที่ 61 - บทที่ 61 ผู้นำรุ่นที่ 3
ตอนที่ 62 - บทที่ 62 คาดไม่ถึง
ตอนที่ 63 - บทที่ 63 การประลองฝีมือ
ตอนที่ 64 - บทที่ 64 ราชาสมุนไพร มู่ชุน
ตอนที่ 65 - บทที่ 65 ความไม่สงบที่อยู่เบื้องหลัง
ตอนที่ 66 - บทที่ 66 กล้าหาญ
ตอนที่ 67 - บทที่ 67 การประลองของตระกูล
ตอนที่ 68 - บทที่ 68 พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง
ตอนที่ 69 - บทที่ 69 จงเชื่อมั่นในตัวข้า !
ตอนที่ 70 - บทที่ 70 เป็นจุดสนใจ
ตอนที่ 71 - บทที่ 71 ใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 72 - บทที่ 72 แผนของแต่ละคน
ตอนที่ 73 - บทที่ 73 การเปลี่ยนแปลงในศิลาพระเจ้า
ตอนที่ 74 - บทที่ 74 จัดการสะ !
ตอนที่ 75 - บทที่ 75 ประทับรอยจูบ
ตอนที่ 76 - บทที่ 76 รูปร่างที่ระเอียดอ่อน
ตอนที่ 77 - บทที่ 77 ประลองพลัง
ตอนที่ 78 - บทที่ 78 สิ่งที่ตกทอดมาจากสงครามอสูร !
ตอนที่ 79 - บทที่ 79 ผนึกแห่งความเป็นความตาย
ตอนที่ 80 - บทที่ 80 ประกบตัว
ตอนที่ 81 - บทที่ 81 ทุกข์ใจ
ตอนที่ 82 - บทที่ 82 ขั้นต่อไป
ตอนที่ 83 - บทที่ 83 การพบกันซึ่งๆหน้า
ตอนที่ 84 - บทที่ 84 บึงมรณะ
ตอนที่ 85 - บทที่ 85 ปรมจารย์ต่อกต๋อย
ตอนที่ 86 - บทที่ 86 พื้นที่พลังหยิน
ตอนที่ 87 - บทที่ 87 เคล็ดทมิฬ
ตอนที่ 88 - บทที่ 88 เหตุการณ์ประหลาด
ตอนที่ 89 - บทที่ 89 ขึ้นรูปไข่มุกพลังหยิน
ตอนที่ 90 - บทที่ 90 ท้องฟ้าที่เปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 91 - บทที่ 91 ปล้นซึ่งๆหน้า
ตอนที่ 92 - บทที่ 92 ประตูสวรรค์ปรากฏ !
ตอนที่ 93 - บทที่ 93 วิชาเทพสืบค้น
ตอนที่ 94 - บทที่ 94 ข้าจะไป !!
ตอนที่ 95 - บทที่ 95 การต่อสู้ที่เกือบสิ้นหวัง
ตอนที่ 96 - บทที่ 96 ฆ่าให้หมด !
ตอนที่ 97 - บทที่ 97 เฉียบคม !
ตอนที่ 98 - บทที่ 98 พัฒนาขึ้น !
ตอนที่ 99 - บทที่ 99 แต่ข้าหนะอยากจะฆ่าเจ้า !
ตอนที่ 100 - บทที่ 100 มิสั่นคลอน !
ตอนที่ 101 - 200
ตอนที่ 101 - บทที่ 101 เปิดเผยตัวตน
ตอนที่ 102 - บทที่ 102 ไม่มีอะไรที่ข้าทำไม่ได้ !
ตอนที่ 103 - บทที่ 103 พื้นที่ยุบตัว
ตอนที่ 104 - บทที่ 104 ภัยพิบัติครั้งใหญ่ !
ตอนที่ 105 - บทที่ 105 จิตวิญญานแห่งดวงดาว
ตอนที่ 106 - บทที่ 106 บุตรของพระเจ้า
ตอนที่ 107 - บทที่ 107 ผู้ช่วยเหลือที่แข็งแกร่ง
ตอนที่ 108 - บทที่ 108 รอโอกาส
ตอนที่ 109 - บทที่ 109 ราชาอสูร
ตอนที่ 110 - บทที่ 110 เจ้าไม่สมควรได้รับมัน !
ตอนที่ 111 - บทที่ 111 เม็ดยาอายุวัฒนะ
ตอนที่ 112 - บทที่ 112 นภาที่ สาม ในระดับ มนุษย์
ตอนที่ 113 - บทที่ 113 ผู้ใช้พิษ บูโบ้
ตอนที่ 114 - บทที่ 114 การตายของฉื่อเตี่ย
ตอนที่ 115 - บทที่ 115 ฆ่าให้หมด !
ตอนที่ 116 - บทที่ 116 ให้มันเห็นชัด ๆ !
ตอนที่ 117 - บทที่ 117 การเปลี่ยนแปลงที่ศิลาพระเจ้า
ตอนที่ 118 - บทที่ 118 เทพธิดาแห่งจันทรา
ตอนที่ 119 - บทที่ 119 ราชาปีศาจ โปวชุน
ตอนที่ 120 - บทที่ 120 ข้ามผ่านทะเลกับหญิงงาม
ตอนที่ 121 - บทที่ 121 ชายหญิงอยู่ตามลำพัง
ตอนที่ 122 - บทที่ 122 ดินแดนหยินหยางมหัศจรรย์
ตอนที่ 123 - บทที่ 123 หนึ่งราชวงศ์ สองดินแดนศักสิทธิ์ สามดินแดนมหัศจรรย์ สี่นิกาย ห้าตระกูล
ตอนที่ 124 - บทที่ 124 ที่นี่ เรือลำนี้ เจ้าเป็นผู้หญิงของข้า !
ตอนที่ 125 - บทที่ 125 ยอมรับเป็นศิษย์ ?
ตอนที่ 126 - บทที่ 126 นภาที่สองของ [ บ้าคลั่ง ] !
ตอนที่ 127 - บทที่ 127 หลุมฝังศพ
ตอนที่ 128 - บทที่ 128 ต้องรอด !
ตอนที่ 129 - บทที่ 129 สองศพนภา
ตอนที่ 130 - บทที่ 130 การเปลี่ยนแปลงของ ชีวิตและความตาย
ตอนที่ 131 - บทที่ 131 ควบคุมทาสศพ
ตอนที่ 132 - บทที่ 132 การล่าสังหารบนเกราะ !
ตอนที่ 133 - บทที่ 133 การย้อนแย้ง
ตอนที่ 134 - บทที่ 134 ทะเลเหิงลั่ว
ตอนที่ 135 - บทที่ 135 ความลับภูเขาน้ำแข็ง
ตอนที่ 136 - บทที่ 136 ทำลายขีดจำกัด
ตอนที่ 137 - บทที่ 137 กลียุค
ตอนที่ 138 - บทที่ 138 หลอมรวม
ตอนที่ 139 - บทที่ 139 เคลียร์พื้นที่
ตอนที่ 140 - บทที่ 140 เปลวเพลิงนภา
ตอนที่ 141 - บทที่ 141 ผนึกที่ภูเขาน้ำแข็ง
ตอนที่ 142 - บทที่ 142 ยึดครองร่างกาย
ตอนที่ 143 - บทที่ 143 เกาะอมตะ
ตอนที่ 144 - บทที่ 144 ถูกปิดผนึกในน้ำแข็งสามปี
ตอนที่ 145 - บทที่ 145 ปลอดภัย
ตอนที่ 146 - บทที่ 146 พักผ่อนเบาๆ
ตอนที่ 147 - บทที่ 147 ความยากลำบาก
ตอนที่ 148 - ตอนที่ 148 ยอดฝีมือ
ตอนที่ 149 - บทที่ 149 จู่โจมวิญญาน
ตอนที่ 150 - บทที่ 150 ต่อสู้ใต้ทะเล
ตอนที่ 151 - บทที่ 151 เกิดอะไรขึ้น ?
ตอนที่ 152 - บทที่ 152 อาวุธลับ
ตอนที่ 153 - บทที่ 153 เจรจา !
ตอนที่ 154 - บทที่ 154 ฆ่า !
ตอนที่ 155 - บทที่ 155 ข้าจะช่วยเจ้าเอง !
ตอนที่ 156 - บทที่ 156 ข้าชอบหญิงสาวที่เชื่อฟัง
ตอนที่ 157 - บทที่ 157 การเดินทางที่น่าพึงพอใจ
ตอนที่ 158 - บทที่ 158 หยุดยั้ง
ตอนที่ 159 - บทที่ 159 เพิ่มความแข็งแกร่งอาวุธลับ
ตอนที่ 160 - บทที่ 160 บ่อรวมวิญญาน
ตอนที่ 161 - บทที่ 161 ข้าจะรอเจ้า ! ตลอดไป !
ตอนที่ 162 - บทที่ 162 บีบบังคับให้สารภาพ
ตอนที่ 163 - บทที่ 163 สัตว์อสูรรวมวิญญาน
ตอนที่ 164 - บทที่ 164 ข้อตกลง
ตอนที่ 165 - บทที่ 165 แผนจัดการกับอสูรที่มาเยือน
ตอนที่ 166 - บทที่ 166 สร้างวิญญานปลอม
ตอนที่ 167 - บทที่ 167 ทุกนาทีเท่ากับชีวิต
ตอนที่ 168 - บทที่ 168 ปรมจารย์อสูร โมจิโต้ !
ตอนที่ 169 - บทที่ 169 รูปแบบแปดอสูร
ตอนที่ 170 - บทที่ 170 เราทำได้ !
ตอนที่ 171 - บทที่ 171 สมบัติระดับ ราชวงศ์
ตอนที่ 172 - บทที่ 172 ราชาอสูรผู้สร้างตื่นตระหนก
ตอนที่ 173 - บทที่ 173 โฉมงามผู้หลับไหล
ตอนที่ 174 - บทที่ 174 เข้าใจผิด
ตอนที่ 175 - บทที่ 175 ไม่ได้มาเพื่อสิ่งใด
ตอนที่ 176 - บทที่ 176 แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ ?
ตอนที่ 177 - บทที่ 177 เกาะเพลิงเมฆา
ตอนที่ 178 - บทที่ 178 พนันกันไหมหละ ?
ตอนที่ 179 - บทที่ 179 ข้าจะพนันกับเจ้า !
ตอนที่ 180 - บทที่ 180 ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของข้า
ตอนที่ 181 - บทที่ 181 จะแพ้หรือชนะมันก็สำคัญทั้งนั้น
ตอนที่ 182 - บทที่ 182 ภายใต้เปลวไฟ
ตอนที่ 183 - บทที่ 183 ใจกลางภูเขาไฟ
ตอนที่ 184 - บทที่ 184 ข้าตกลง !
ตอนที่ 185 - บทที่ 185 ของขวัญจากเปลวเหมันเยือกแข็ง
ตอนที่ 186 - บทที่ 186 การปรับแต่งที่ทรหด
ตอนที่ 187 - บทที่ 187 ปรับแต่ง
ตอนที่ 188 - บทที่ 188 การวิวัฒนาการของจิตวิญญานต่อสู้ทั้งสอง
ตอนที่ 189 - บทที่ 189 ออกมา
ตอนที่ 190 - บทที่ 190 การบุกรุกของเหล่าอสูร
ตอนที่ 191 - บทที่ 191 เผาเกล็ดดำ
ตอนที่ 192 - บทที่ 192 เงาในค่ำคืนที่มืดมิด
ตอนที่ 193 - บทที่ 193 ตื่นเต้น
ตอนที่ 194 - บทที่ 194 ตอนนี้เจ้าจะหลีกไปได้หรือยัง ?
ตอนที่ 195 - บทที่ 195 ศัตรูที่ชั่วร้าย
ตอนที่ 196 - บทที่ 196 ส่องไฟใส่
ตอนที่ 197 - บทที่ 197 ถึงทีของข้าหละ !
ตอนที่ 198 - บทที่ 198 รู้ซึ้งถึงอันตราย
ตอนที่ 199 - บทที่ 199 อาละวาด
ตอนที่ 200 - บทที่ 200 เจ็ดอาคมเคลื่อนย้าย
ตอนที่ 201 - 300
ตอนที่ 201 - บทที่ 201 ข้าคือพี่ใหญ่ของเจ้า
ตอนที่ 202 - บทที่ 202 ทะลายภูเขา
ตอนที่ 203 - บทที่ 203 ผู้มาเยือน
ตอนที่ 204 - บทที่ 204 ตระกูลหยาง
ตอนที่ 205 - บทที่ 205 ท้าทายตระกูลหยาง
ตอนที่ 206 - บทที่ 206 ข้าขอเดิมพัน !
ตอนที่ 207 - บทที่ 207 โลหิตโบราณศักสิทธิ์
ตอนที่ 208 - บทที่ 208 อำนาจมหัศจรรย์ของโลหิตศักสิทธิ์
ตอนที่ 209 - บทที่ 209 สร้าง ห้วงจิตสำนึก !
ตอนที่ 210 - บทที่ 210 เจ้าเป็นอะไรกันแน่
ตอนที่ 211 - บทที่ 211 สัตว์อสูรภูติ
ตอนที่ 212 - บทที่ 212 เหตุไม่คาดฝัน
ตอนที่ 213 - บทที่ 213 ประตูสวรรค์โบราณ
ตอนที่ 214 - บทที่ 214 เราจะอยู่ด้วยกัน !
ตอนที่ 215 - บทที่ 215 ตัวเลือกทั้ง 3
ตอนที่ 216 - บทที่ 216 กระสวยแยกนภา
ตอนที่ 217 - บทที่ 217 ลำดับผู้แข็งแกร่ง
ตอนที่ 218 - บทที่ 218 ความดุร้ายของสัตว์อสูรภูติ
ตอนที่ 219 - บทที่ 219 อ่อนแอยิ่งนัก !
ตอนที่ 220 - บทที่ 220 เจ้าไม่ต้องเปิดเผยเช่นนี้ก็ได้ เข้าใจไหม ?
ตอนที่ 221 - บทที่ 221 จุดสูงสุดของระดับหายนะ
ตอนที่ 222 - บทที่ 222 กลายเป็นที่รู้จัก
ตอนที่ 223 - บทที่ 223 หุบเหวแห่งสนามรบ
ตอนที่ 224 - บทที่ 224 ฝนอุกกาบาต
ตอนที่ 225 - บทที่ 225 ซุ่มโจมตี
ตอนที่ 226 - บทที่ 226 เจ้าไปก่อนเลย !
ตอนที่ 227 - บทที่ 227 เจ้าทำให้ข้าตกใจจริง ๆ !
ตอนที่ 228 - บทที่ 228 สถานการณ์พลิกผลัน
ตอนที่ 229 - บทที่ 229 - การโต้ตอบ
ตอนที่ 230 - บทที่ 230 สูญหาย
ตอนที่ 231 - บทที่ 231 ทะลวงระดับ
ตอนที่ 232 - บทที่ 232 สามารถฆ่าได้ง่ายๆ
ตอนที่ 233 - บทที่ 233 ข้าจะฆ่าเจ้า !
ตอนที่ 234 - บทที่ 234 วันนี้ต้องดีกว่าที่ผ่านมา
ตอนที่ 235 - บทที่ 235 สมบัติวิเศษ ตะวันกลั่นวิญญาน
ตอนที่ 236 - บทที่ 236 ดูดซับ
ตอนที่ 237 - บทที่ 237 ปราสาทหินยักษ์
ตอนที่ 238 - บทที่ 238 เผ่าเสียงอสูร
ตอนที่ 239 - บทที่ 239 ภูเขาเสียงอสูร
ตอนที่ 240 - บทที่ 240 ทุกอย่างย่อมมีสิ่งที่แพ้ทาง
ตอนที่ 241 - บทที่ 241 มนุษย์วิหค
ตอนที่ 242 - บทที่ 242 กำจัดให้หมดสิ้น
ตอนที่ 243 - บทที่ 243 บอกเหตุผลข้ามา
ตอนที่ 244 - บทที่ 244 กลั่นหลอมรวมห้าปีศาจ
ตอนที่ 245 - บทที่ 245 เขานั้นพิเศษยิ่ง
ตอนที่ 246 - บทที่ 246 ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย
ตอนที่ 247 - บทที่ 247 เรื่องร้ายกลายเป็นดี
ตอนที่ 248 - บทที่ 248 ข้อตกลงที่ไม่เป็นธรรม
ตอนที่ 249 - บทที่ 249 การเปลี่ยนแปลงของห้วงจิตสำนึก
ตอนที่ 250 - บทที่ 250 มีสิ่งใดต้องกลัว ?
ตอนที่ 251 - บทที่ 251 วางท่าใหญ่โตโอ้อวด
ตอนที่ 252 - บทที่ 252 ประสงค์ของพระเจ้า
ตอนที่ 253 - บทที่ 253 หวาดกลัวต่อศัตรูตามธรรมชาติ
ตอนที่ 254 - บทที่ 254 ของขวัญที่คิดไม่ถึงจากสวรรค์
ตอนที่ 255 - บทที่ 255 รู้แจ้งวิญญาน
ตอนที่ 256 - ตอนที่ 256
ตอนที่ 257 - ตอนที่ 257
ตอนที่ 258 - บทที่ 258 คลื่นพลังที่ปั่นป่วน
ตอนที่ 259 - บทที่ 259 รุ่นเยาว์ที่อยู่เหนือกว่าอาวุโส
ตอนที่ 260 - บทที่ 260 ไล่ล่า
ตอนที่ 261 - บทที่ 261 ความเมตตา
ตอนที่ 262 - บทที่ 262 คิดเสียว่าพวกมันไม่ใช่มนุษย์
ตอนที่ 263 - บทที่ 263 โหดเหี้ยม
ตอนที่ 264 - บทที่ 264 การข่มขู่จากสวรรค์ด้วยพลังที่น่ากลัว
ตอนที่ 265 - บทที่ 265 ดูข้า !
ตอนที่ 266 - บทที่ 266 ทำลายผนึก
ตอนที่ 267 - บทที่ 267 เปลวไฟกลืนกินเก้าวิญญาน
ตอนที่ 268 - บทที่ 268 สมบัติล้ำค่าปรากฏ
ตอนที่ 269 - บทที่ 269 ข้าช่วยท่านได้ !
ตอนที่ 270 - บทที่ 270 หายนะครั้งยิ่งใหญ่
ตอนที่ 271 - บทที่ 271 กำหราบมัน !
ตอนที่ 272 - บทที่ 272 ข้าจะยกให้ท่านเป็นนายเหนือหัวของข้า!
ตอนที่ 273 - บทที่ 273 เส้นทางหวนกลับ
ตอนที่ 274 - บทที่ 274 เกาะมังกรเหมัน
ตอนที่ 275 - บทที่ 275 ฟันเฟืองวิญญานในกระสวยแยกนภา
ตอนที่ 276 - บทที่ 276 ตระกูลเคอเล่อ
ตอนที่ 277 - บทที่ 277 จริงๆแล้วเจ้าเป็นใครกันแน่ ?
ตอนที่ 278 - บทที่ 278 ตัวตนที่ยิ่งใหญ่
ตอนที่ 279 - บทที่ 279 ถอนราก
ตอนที่ 280 - บทที่ 280 เข้าเฝ้าจักพรรดิ์
ตอนที่ 281 - บทที่ 281 ฟังการเคลื่อนไหวของโลก
ตอนที่ 282 - บทที่ 282 กำหนดการ
ตอนที่ 283 - บทที่ 283 จุดสูงสุดของระดับปฐพี
ตอนที่ 284 - บทที่ 284 ผู้มาเยือน
ตอนที่ 285 - บทที่ 285 เผชิญหน้า
ตอนที่ 286 - บทที่ 286 แข็งแกร่ง
ตอนที่ 287 - บทที่ 287 คำปฏิญญาแห่งรัก
ตอนที่ 288 - บทที่ 288 คำเชิญของพรรคสามเทพ
ตอนที่ 289 - บทที่ 289 คำขอของฉื่อหยาน
ตอนที่ 290 - บทที่ 290 เผ่าเขามังกร - หม่าฉีเจี่ย
ตอนที่ 291 - บทที่ 291 มองไปยังทุกสถานที่ผ่านช่องว่างระยะทาง
ตอนที่ 292 - บทที่ 292 จิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 293 - บทที่ 293 กระสุนพลังปราณ
ตอนที่ 294 - บทที่ 294 การเผชิญหน้าของวิญญาน
ตอนที่ 295 - บทที่ 295 ไม่ใช่เพราะเจ้า
ตอนที่ 296 - บทที่ 296 เชลย
ตอนที่ 297 - บทที่ 297 เกาะสุริยัน
ตอนที่ 298 - บทที่ 298 แสงดวงอาทิตย์ศักดิ์สิทธิ์เทียนมู่ที่ยิ่งใหญ่
ตอนที่ 299 - บทที่ 299 ไม่ได้พบกันเนินนาน
ตอนที่ 300 - บทที่ 300 เจ้ายังไปไม่ได้ !
ตอนที่ 301 - 400
ตอนที่ 301 - บทที่ 301 เปิดเผยความสามารถที่แท้จริง
ตอนที่ 302 - บทที่ 302 เข้าใจ
ตอนที่ 303 - บทที่ 303 เปลวไฟประคบศพ
ตอนที่ 304 - บทที่ 304 เสียงคำรามของศพราชันย์
ตอนที่ 305 - บทที่ 305 เป็นเจ้าของเช่นกัน..
ตอนที่ 306 - บทที่ 306 โชคลาภที่ไม่คาดฝัน
ตอนที่ 307 - บทที่ 307 เจ้ากล้ามาที่นี่และเล่นน้ำกับข้าหรือไม่ ?
ตอนที่ 308 - บทที่ 308 แก้วตาดวงใจ
ตอนที่ 309 - บทที่ 309 การต่อสู้ที่ดุเดือด
ตอนที่ 310 - บทที่ 310 การโจมตีที่รุนแรง
ตอนที่ 311 - บทที่ 311 เจ้าเข้าใจอะไรเกี่ยวกับข้าบ้าง ?
ตอนที่ 312 - บทที่ 312 บ่อน้ำไร้ก้น
ตอนที่ 313 - บทที่ 313 สะพานวิญญาน
ตอนที่ 314 - บทที่ 314 ยุคโบราณทั้งสาม
ตอนที่ 315 - บทที่ 315 หมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ
ตอนที่ 316 - บทที่ 316 เรื่องที่ซ่อนอยู่
ตอนที่ 317 - บทที่ 317 ข้อตกลง
ตอนที่ 318 - บทที่ 318 รับไม่ได้
ตอนที่ 319 - บทที่ 319 ถูกยึดครองโดยปีศาจ
ตอนที่ 320 - บทที่ 320 ลองดู
ตอนที่ 321 - บทที่ 321 จิตวิญญานต่อสู้กลายพันธุ์
ตอนที่ 322 - บทที่ 322 เข้าใจผู้อื่น
ตอนที่ 323 - บทที่ 323 อยู่กับท่าน
ตอนที่ 324 - บทที่ 324 แขนขวาที่ทรงพลัง " เจ้าหนู ! " นักรบระดับนภาสามคนยืนอยู่ในห้อง แสดงความเคารพต่อฉาวจื่อหลานด้วยความนับถือ . ห้องนี้ตั้งอยู่ที่ตีนภูเขาแสงศักดิ์สิทธิ์ ในย่านการค้า บริเวณนี้คึกคักเป็นอย่างมากและเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกและนักรบมากมายจากสถานที่ที่แตกต่างกันในทะเลไม่มีสิ้นสุด พวกเขามารวมกันเพื่อหาสมบัติที่พวกเขาต้องการ มีถนนเล็ก ๆที่ซ่อนอยู่มุมหนึ่งของย่านการค้าที่เป็นเส้นทางเชื่อมต่อกับห้องลับใต้ดิน นักรบระดับนภาทั้งสามดูเหมือนว่าจะเป็ฯพี่น้องกัน พวกเขาสวมเสื้อผ้าที่หยาบกรานเหมือนกันและ ยืนนิ่งอยู่ภายในห้อง พวกเขาดูมั่นคงและน่าเกรงขามราวกับภูเขาทั้งสามลูกที่ปลดปล่อยกลิ่นอายหนักหน่วงออกมา นักรบทั่วไปเมื่อเดินผ่านเขาจะรู้สึกว่าหายใจไม่ค่อยออก ทั้งสามคนต่างก็มีหน้าตาปกติ ดังนั้นถ้าพวกเขาแฝงตัวในฝูงชนก็จะไม่เป็นที่สะดุดตา ทั้งสามคนเป็นองค์รักษ์ของตระกูลฉาล ที่ไม่ค่อยปรากฏตัวต่อหน้าคนแปลกหน้าและคอยช่วยเหลือตระกูลฉาวอยู่เบื้องหลัง " พวกเจ้าอยู่ที่นี่กันหมด ก็ดี " ฉาวจื่อหลาน นั่งสะดวกสบายอยู่บนเก้าอี้ รัศมีส่องประกายบนใบหน้าของนางซึ่งสามารถสะกดจิตใจของผู้อื่นได้ นางขมวดคิ้วของนาง " บอกข้ามาว่าตอนนี้ตระกูลฉาวเป็นเช่นไรบ้าง ?” สามนักรบของตระกูลฉาวก็พยักหน้าและ , ก้มลง , และเริ่มรายงานทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลฉาวให้ ฉาวจื่อหลานฟัง นางหลับตาเล็กน้อยขณะที่ฟัง รอจนกระทั่งทั้งสามคนพูดเสร็จ นางจึงพยักหน้า " ทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่มีอะไรผิดปกติ ดังนั้น แผนการของเรายังคงไม่เปลี่ยนแปลงใช่หรือไม่ ? " พวกเขาทั้งสามคนก็พยักหน้าด้วยท่าทางสุภาพ การแสดงออกเช่นนี้มาจากภายในจิตใจของเขาอย่างแท้จริง ไม่ใช่เพราะสถานะของฉาวจื่อหลาน " เจ้าสามคนมาที่นี่เพื่อปกป้องข้า หรือมาเพื่อเข้าร่วมการประชุมบนเกาะสุริยัน ? " ฉาวจื่อหลาน ถามอย่างไร้อารมณ์ " จุดประสงค์หลักคือไปเพื่อพาคุณหนูกลับตระกู, " หนึ่งในทั้งสามคนโน้มลงมาใกล้พื้นดินด้วยความเคารพและพูด " ทะเลเหิงลั่ว ไม่ปลอดภัยอีกต่อไปแล้ว ความตั้งใจหลักของเราคือ ควรหลีกเลี่ยงและออกจากทะเลเหิงลั่ว พวกเรามาที่นี่เพื่อปกป้องท่าน นอกจากนี้เรายังต้องการที่จะตรวจสอบขุมพลังต่างๆในการประชุมครั้งนี้ จริงๆแล้วเราไม่ต้องการที่จะเข้าร่วมการประชุมนี้ . ฉาวจื่อหลาน ค่อยๆพยักหน้า เหมือนจะรู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว " เราได้ยินว่าคุณหนูถูกกักขัง ท่านต้องการให้เราจัดการหรือไม่ . . . . . . . ? " ผู้ชายอีกคนก้าวไปข้างหน้าเพื่อขอคำสั่งของนางในขณะที่ดวงตาของเขาส่องประกายเย็นชา " ไม่ต้อง " ฉาวจื่อหลาน พูดอย่างเย็นชา " คุณหนู เราได้ยินว่าเจ้าด็ก ฉื่อหยานดูเหมือนจะขัดแย้งกับท่านที่บ่อน้ำพุร้อน จนหมานกู่ต้องแสดงตัวออกมา และได้พ่ายแพ้ให้กับเขาอีกทั้งยังได้รับบาดเจ็บสาหัส . " ผู้ชายคนนั้นถือว่าคิดเล็กน้อยอย่างรอบคอบ แล้วก้มลงต่ำพูดว่า " คุณหนู ท่านไม่เคยทำเช่นนี้กับชายใด ท่านต้องการที่จะสานสัมพันธุ์กับชายคนนั้นจริงๆหรือ ? " ฉาวจื่อหลาน เงียบ และร้องไห้อยู่ข้างในหัวใจนาง นางครุ่นคิดสักพัก ก่อนลุกขึ้นยืน สั่นศีรษะ และพูดอย่างเฉยเมย " ในความเป็นจริง ตอนแรกข้าตั้งใจเช่นนั้น แต่ข้าไม่รู้ว่าตอนนั้นข้าคิดอะไรอยู่ ตอนนี้จิตวิญญานต่อสู้ของเขาเกิดการกลายพันธ์ขึ้น บางทีเขาอาจจะไม่สามารถรวบรวมพลังปราณลึกลับได้อีกตลอดชีวิต ระดับการบ่มเพาะของเขามาถึงทางตันแล้ว." อีกสามคนตกตะลึงแล้วพยักหน้าเงียบๆ และคิดว่าสิ่งที่ฉาวจื่อหลานทำนั้นถูกต้องแล้ว " เฮ้อ " ฉาวจื่อหลานดูเศร้าเล็กน้อย " ถ้าไม่ใช่เพราะเขาไม่อาจรวบรวมพลังปราณลึกลับได้อัก บางทีข้าอาจจะยังตามเขาต่อ ชายคนนี้โดดเด่นเป็นอย่างมาก ถ้าเขาสามารถรักษาความแข็งแกร่งของเขาไว้ได้เช่นเดิม เขาคงจะก้าวหน้าอย่างยิ่งใหญ่และอยู่เหนือกว่าจงหลี่ต้วน และกลายเป็นอัจฉริยะที๋โดดเด่นที่สุดในทะเลไม่มีสิ้นสุด " ประกายแสงก็ส่องในสายตาขององค์รักษ์ทั้งสามของตระกูลฉาวในขณะที่พวกเขารู้สึกไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยืน " ข้ารู้ถึงความร้ายกาจของ จงหลี่ต้วน ดี เขาอยู่ในระดับรู้แจ้ง และเข้าใจอย่างลึกซึ้งในเรื่องวิญญาน , อีกทั้งยังมีเคล็ดวิชาอีกมากมาย ดังนั้น เขาจึงได้รับคำชมว่าเป็นอัจฉริยะเป็นประจำ " ฉาวจื่อหลานกระแอมออกมาเล็กน้อยและพูดต่อเนื่อง " อย่างไรก็ตาม ฉื่อหยาน ก็ไม่ได้ด้อยกว่าเขา แม้แต่จิตวิญญานสัมพัสพระเจ้าก็ไม่อาจสัมพัสถึงความลับมี่อยู่ในร่างเขาได้ ชายคนนี้ทำให้ข้ารู้สึกประหลาดใจ ถ้าไม่ใช่เพราะจิตวิญญานต่อสู้ของเขากลายพันธ์ ข้าคงจะเฝ้ารอวันที่เขาได้ต่อสู้กับจงหลี่ต้วน . " " น่าเสียดายนัก " องค์รักษ์ทั้งสามตระกูลฉาวก็พยักหน้า " อืม น่าเสียดายจริงๆ ข้า . . . " ฉาวจื่อหลาน หน้าก็แดงด้วยความอับอายเมื่อจู่ๆ นางคิดถึงตอนที่นางจูบเขาครั้งแรกด้วยตัวของนางเอง ดังนั้นนางจึงเอาแต่เงียบโดยไม่พูดอะไรอีก " ฉื่อหยาน ไม่มีค่าอีกต่อไป เราอาจจะต้องมองข้ามเขา และติดต่อผู้ติดตามเขาโดยตรง " เขากล่าว " นั่นเป็นเรื่องยากมาก " ฉาวจื่อหลาน คิดสักพักก่อนพูด " เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ในตอนนี้ ข้ารู้สึกว่า การพูดคุยกับทั้งสามคนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย บนเกาะมังกรเหมัน ยังมีนักรบระดับพระเจ้าอยู่อีกสองคน " องค์รักษ์ทั้งสามของตระกูลฉาวก็แปลกไปและพูดออกมา " นักรบระดับพระเจ้าห้าคน ! ? " ฉาวจื่อหลาน พยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่บึ้งตึง " ถูกต้อง นักรบระดับพระเจ้าห้าคน เป็นขุมพลังที่น่ากลัวเป็นอย่างมาก . ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ ข้าคงไม่ทนอยู่นานเช่นนั้นหลอก เฮ้อ น่าเศร้าที่เขาไม่สามารถรวบรวมพลังปราณลึกลับได้ บางทีพวกคนเผ่าเหล่านั้นอาจจะทิ้งเขาไปก็ได้ " " เราต้องส่งคนของเราไปที่เกาะมังกรเหมันที่เพื่อพบกับอีกสองคน " " ใช่ เราทำได้ แต่ข้าไม่แน่ใจว่าเราจะประสบความสำเร็จหรือไม่ แต่อย่างน้อยเราต้องแสดงความตั้งใจดีจากตระกูลฉาวให้พวกเขารู้ " " ข้าคิดว่าถ้าฉื่อหยานตายไปอย่างเงียบๆ มันจะง่ายสำหรับเราที่จะติดต่อกับเหล่าคนเผ่า . " ดวงตาของฉาวจื่อหลานก็ส่องประกาบ เป็นแสงที่เย็นชา นางมองไปยังองค์รักษ์ที่เพิ่งพูดขึ้น " เจ้าลืมเรื่องที่เจ้าพูดไปซะ ไม่ต้องพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่าง ฉื่อหยานและคนเผ่าเหล่านั้น จักพรรดิ์หยางเทียนนั้นยังไม่ตาย ดังนั้นถ้าฉื่อหยาน ตายด้วยมือของเจ้า เจ้าคิดว่ามีกี่คนกันที่ช่วยเจ้าได้ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นนักรบระดับพระเจ้ารึไง " สีหน้าขององค์รักษ์คนนั้นก็เปลี่ยนไปในขณะที่เขาพยักหน้าอย่างเชื่อฟังและ ไม่กล้าพูดอะไรอีก " อย่าได้คิดจะฆ่าฉื่อหยาน . อย่าได้สร้างปัญหาให้ตระกูลฉาวเด็ดขาด เข้าใจมั้ย ? " ฉาวจื่อหลานสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชา สามองค์รักษ์รีบพยักหน้าอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นถึงความหวาดกลัว . . . ในห้องหินลับ ฉื่อหยาน นั่งขัดสมาธอยู่บนพื้นด้วยสีหน้ามืดมน เขาขมวดคิ้วขณะมองที่แขนขวาของเขา และคิดอย่างเสียใจ เขาวางแขนของเขาบนพื้นหิน มองไปที่แขนที่หยาบกร้านของเขา แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดที่เปลี่ยนไป หลังจากนั้น เมื่อเขาหลับตาลง ประกายแสงสีม่วงแปลกๆก็โผล่ออกมาจากดวงตาของเขา หลังจากรวบรวมสมาธิ เขาตระหนักได้ถึงแสงสีม่วงที่ซ่อนอยู่ในแขนขวาของเขา เขากำลังคิดเกี่บวกับสถานการณ์ปัจจุบันของแขนขวาที่แข็งกระด้างเหมือนกับเหล็กและหินที่ถูกเหลาจากมีด " จิตวิญญานต่อสู้กลายพันธ์ " ฉื่อหยานขมวดคิ้วพึมพำกับตัวเอง " มันเป็นเพราะ จิตวิญญานต่อสู้กลายพันธ์ แต่ ทำไมถึงเกิดการกลายพันธ์กัน ทำไมมันถึงได้ทำลายพลังปราณลึกลับทั้งหมดของข้า" เขานั่งอยู่ในห้องหินและเฝ้าดูร่างกายที่เปลี่ยนไปของเขาครึ่งวัน พร้อมกับตั้งคำถามมากมาย เค้าแน่ใจแล้วว่า การเปลี่ยนแปลงของร่างกายที่เกิดขึ้น เกิดมาจากการกลายพันธ์ของจิตวิญญานต่อสู้ เขารู้ว่าระดับขั้นของจิตวิญญานกายาแข็งนั้นมีด้วยกันสี่ขั้น แต่ละขั้นจะมีสีที่แตกต่างกันออกไป ในขั้นแรก ผิวของเขาเป็นสีขาวเทา และจากนั้น มันก็จะกลายเป็น สีน้ำตาลอ่อนในขั้นที่สอง และสีเขียวเหลืองในขั้นที่สาม และกลายเป็นสีม่วงในขั้นสุดท้าย นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าขั้นต่าง ๆ จะมีสีที่แตกต่างกัน ความแข็งแกร่งในแต่ละขั้นก็ต่างกันด้วย จากที่เขารู้ เมื่อระดับการบ่มเพาะบรรลุเข้าระดับนภาจิตวิญญายกายาแข็งก็จะเข้าสู่ขั้นที่สี่และผิวก็จะกลายเป็นสีม่วง แน่นอน กระบวนการเหล่านั้นเกิดขึ้นกับนักรบธรรมดาเท่านั้น เนื่องจากร่างกายของ ฉื่อหยาน ได้รับการสนับสนุนจากพลังของจิตวิญญานลึกลับ ทำให้จิตวิญญานกายาแข็งของเขาสามารถเข้าสู้ขั้นสี่ได้โดยไม่ต้องมีระดับการบ่มเพาะตามเงือนไข ปัจจุบัน จิตวิญญานกายาแข็งยังอยู่ในขั้นที่สาม ถ้าเขาเรียกใช้จิตวิญญานกายาแข็ง ผิวส่วนใหญ่ของเขาก็จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวเหลือง อย่างไรก็ตาม สีมือขวาของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง ซึ่งมันยังคงเป็นสีผิวปกติอยู่ อย่างไรก็ตาม เมื่อดูใกล้ๆ อาจจะเห็นได้ถึงแสงสีม่วงลางๆเคลื่อนไหวอยู๋ มันโผล่ออกมาจากแขนข้างขวาของเขา จากปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น เขาเดาว่าจิตวิญญานกายาแข็งของเขากำลังเข้าสู่ขั้นที่สี่ ตอนนี้ ฉื่อเจียน หัวหน้าตระกูลฉื่อมีระดับการบ่มเพาะที่ระดับรู้แจ้ง ดังนั้น จิตวิญญานกายาแข็งของเขาจึงอยู่ในขั้นที่สาม จนถึงตอนนี้ ไม่มีใครในตระกูลฉื่อเลยที่บรรลุเข้าสู่ระดับนภา ดังนั้นไม่มีใครมีจิตวิญญานกายาแข็งในขั้นที่สี่แน่นอน ไม่มีอะไรพูดถึงหรืออธิบายเกี่ยวกับจิตวิญญานกายาแข็งในขั้นที่สี่เลยจากความทรงจำของฉื่อหยาน นั่นทำให้เขาไม่แน่ใจว่าปัจจุบันการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับร่างกายเขานั้นปกติหรือไม่ หรือมันเป็นเพียงขั้นตอนในการบรรลุขั้นที่สี่ของจิตวิยญานกายาแข็ง ทั้งร่างกายของเขามีผิวก็ถูกปกคลุมด้วยชั้นของแสงสีเขียวเหลือง มันเหมืิอนกับหินที่ไม่มีวันแตก . ขณะเดียวกัน แขนข้างขวาของเขายังคงสีเดิม แต่มันหนักเป็นอย่างมาก มันยากสำหรับเขามากที่จะเคลื่อนไหวแขนข้างขวา และ ดังนั้น ถ้าเขาต้องต่อสู้ ในการต่อสู้แล้ว แขนนี้จะเป็นปัญหาสำหรับเขา มันจะทำให้เขาเคลื่อนไหวได้อย่างยากลำบาก เหตุผลก็เพราะน้ำหนักของมัน น้ำหนักที่แตกต่างกันระหว่างแขนซ้ายและแขนขวา นั้นมีมากกว่าร้อยเท่า ข้างหนึ่งเบาเหมือนขนนก ในขณะที่อีกข้างหนึ่งหนักเหมือนภูเขา มันทำให้ร่างกายของเขาไม่สมดุลเป็นอย่างมาก " ให้ตายเถอะ ! " ฉื่อหยานใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขายกแขนข้างขวาของเขาให้สูงที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ โดยไร้ความช่วยเหลือจากพลังปราณลึกลับ มันหนักเป็นอย่างมาก แต่เขาก็สามารถยกขึ้นเหนือหัวปัดเหงือบนหน้าผากได้ และ หลังของเขาก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ มันเหมือนกับว่าเขากำลังยกภูเขาลูกใหญ่อยู่ ฉื่อหยาน เข้าใจเหตุผลที่เขาสามารถยกแขนขึ้นเหนือศีรษะของเขาได้ นั่นก็เพราะร่างกายของได้ผ่านการฝึกฝนมามาก ทำให้ร่างกายของเขาแข็งแรงเป็นอย่างมากและแข็งแรงมากกว่านักรบคนอื่นๆ ไม่งั้นก็คงไม่มีทางยกมันขึ้นได้แน่นอน " ให้ตายเถอะ ! " เขาได้ก่นด่าออกมา พร้อมกับลดแขนข้างขวาของเขากลง หมัดของเขาเป็นเหมือนกับภูเขาใหญ่ที่หล่นลงบนหิน แขนและหมัดของเขาล่วงลงอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยแสงสีม่วงอ่อนที่ดูน่ากลัว " บูม " หินแข็งสีเขียวตอนนี้ก็กลายเป็นเต้าหู้ที่ถูกบดละเอียดอย่างสมบูรณ์ เขาไม่รู้สึกอะไรเลยทั้งๆที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น แขนข้างขวาของเขาเป็นเหมือนกับสว่านที่เจาะผ่านหินสีเขียว ในเวลาเดียวกัน พลังแปลกประหลาดก็กระจายไปทั่วและทำให้ร่างกายของเขาสั่น แรงสั่นนี้มันคุ้นยิ่งนัก สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปหลังจากที่เขาจำมันได้ ฉื่อหยาน ด้วยแรงสั่นสะเทือนนี้ เขารู้สึกว่าแขนข้างขวาของเขาดูเหมือนจะระเบิดออกมา พลังที่บ้าคลั่งและน่ากลัวจากร่างกายของเขาก็แพร่กระจายไปทั่วแขนของเขา ทำให้เขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้ " บูม บูม " เสียงระเบิดฉับพลันก็ดังก้องจากพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของฉื่อหยาน , ทำให้รู้สึกกลัว ฉื่อหยาก็ตกใจขณะที่เขางุนงง ดวงตาจ้องมองไปที่เท้าของเขา เขาเห็นพื้นดินกระเพื่อมเหมือนคลื่นในทะเล ในเสียงระเบิด พื้นหืนสีเขียวใต้ฝ่าเท้าของเขาก็กำลังเคลื่อนไหวอย่างไม่หยุด ราวกับว่ามันกำลังจะพังทลายจากแผ่นดินไหวขนากใหญ่ที่มีขนาด 7-8 ริกเตอร์ หินสีเขียวแตกกระจายและกลายเป็นเศษหินกระจายไปทั่ว แขนขวาของเขาวงกลมแสงสีม่วงพุ่งออกมาหลายวงและทำลายพื้นหินสีเขียวไปตลอดทางที่มันผ่านและทำลายทุกอย่างทั้ขว้างทางพวกมัน " บูม บูม บูม " ใบหน้าของ ฉื่อหยาน ก็เปลี่ยนแปลงไปเมื่อได้ยินเสียงก้องกังวาน . เขาต้องการที่จะดึงแขนกลับมา แต่ก็รู้สึกว่าหนักเป็นอย่างมากจนไม่สามารถทำได้ แม้แต่ร่างกายของเขาก็ถูกมันดึงไป " วุช " เสื้อผ้าของเขาก็ฉีกขาดออกจากกัน , เศษผ้าไม่ได้ตกลงบนพื้น แต่ถูกดึงดูดไปที่แขน เสียงระเบิดยังคงดังขึ้นมาในขณะที่ห้องดูราวกับว่ามันกำลังถูกทำลายด้วยแรงแผ่นดินไหว ห้องหินก็ค่อยๆถล่มลง เศษหินกระจายไปทั่ว หลังจากที่ฉื่อหยาน ถูกล้อมในพื้นที่ ๓๐ ตารางเมตร ด้วยเศษหินที่แตกกระจาย สีหน้าของเขาก็แปลกไป เขามองไปที่ สุสาน ขนาดใหญ่ แล้วแขนขวาก็ส่องแสงแปลกประหลาดออกมา พร้อมกับดวงตาของเขาที่มีประกายแสงสาดส่อง " นายท่าน " กลุ่มของอีเทียนโหมวทั้งสามคนก็ปรากฏที่ข้างเขาเหมือนกับผี จ้องมองไปที่ ' สุสาน ' ด้วยสีหน้าซับซ้อน " นี่ . . . . . . . " เซี่ยเสินชวน และ เซี่ยซินหยาน ก็มาถึง พวกเขามองไปยังห้องที่ถูกทำลายด้วยท่าทางและใบหน้าที่แปลกใจ " เจ้าเป็นคนทำรึ ? " เซี่ยเสินชวน ลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะส่งสายตาไปที่อีเทียนโหมว อีเทียนโหมว ส่ายหน้า " แล้วใครเป็นคนทำ ? " เซี่ยเสินชวน ยกศีรษะของเขาขยับมอง หยาเมิงและคาป้า และถามอีกว่า " เจ้าสองคนรึ ? " หยาเมิงและคาป้าที่กำลังงุนงงก็ส่ายหน้า ดังนั้น ทุกคนก็หันหัวของพวกเขาไปรอบ ๆมองด้วยสายตาแปลกๆ และมองฉื่อหยาน , ด้วยความตกตะลึง และใบหน้าของพวกเขาก็แสดงออกอย่างไม่อยากเชื่อ " ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน " ภายใต้สายตาที่จ้องมาของคนอื่นๆ ฉื่อหยาน ก็ส่ายหัว มองแขนขวาของเขาและพึมพำ " จิตวิญญาณต่อสู้กลายพันธุ์ ไม่เพียงแต่ทำลายพลังปราณลึกลับของข้า แต่มันยังทำให้ข้ากลายเป็นเช่นนี้อีก "
ตอนที่ 325 - บทที่ 325 ความมั่นใจกลับคืนมา
ตอนที่ 326 - บทที่ 326 มุ่งไปยังยอดเขา
ตอนที่ 327 - บทที่ 327 ระหว่างความเป็นความตาย
ตอนที่ 328 - บทที่ 328 ข่มขู่ซึ่งๆหน้า
ตอนที่ 329 - บทที่ 329 ไม่คำนึงถึงผลกระทบ
ตอนที่ 330 - บทที่ 330 เมฆอสูรกลืนกินท้องฟ้า
ตอนที่ 331 - บทที่ 331 ใช้เครื่องผ่าวัวเพื่อแร่ไก่
ตอนที่ 332 - บทที่ 332 ชิหยาน
ตอนที่ 333 - บทที่ 333 พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง
ตอนที่ 334 - บทที่ 334 พรัดพรากชีวิต แยกจากความตาย
ตอนที่ 335 - บทที่ 335 ความบ้าคลั่ง
ตอนที่ 336 - บทที่ 336 หลีกเลี่ยงความตาย
ตอนที่ 337 - บทที่ 337 กอดอกและดูเฉยๆ
ตอนที่ 338 - บทที่ 338 หลอมรวมอย่างสมบูรณ์
ตอนที่ 339 - บทที่ 339 ดาบแยกมิติ
ตอนที่ 340 - บทที่ 340 จักพรรดิในอนาคต
ตอนที่ 341 - บทที่ 341 ทรนง
ตอนที่ 342 - บทที่ 342 สุริยัน จันทรา ดวงดาว ทั้งหมดปรากฏตัวพร้อมกัน
ตอนที่ 343 - บทที่ 343 ปาฏิหาริย์
ตอนที่ 344 - บทที่ 344 รวบรวมพลังดวงดาว
ตอนที่ 345 - บทที่ 345 เปิดผนึกมรดกสืบทอด
ตอนที่ 346 - บทที่ 346 ปีกดารา
ตอนที่ 347 - บทที่ 347 ล่าสังหาร
ตอนที่ 348 - บทที่ 348 การกลายพันธ์อีกครั้ง
ตอนที่ 349 - บทที่ 349 จิตใจที่เปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 350 - บทที่ 350 ทางของข้า
ตอนที่ 351 - บทที่ 351 เสี่ยงอันตรายเพื่อความแข็งแกร่ง
ตอนที่ 352 - บทที่ 352 เคล็ดลับทำร้ายหญิงชั่ว
ตอนที่ 353 - บทที่ 353 การซุ่มโจมตีที่ยากลำบาก
ตอนที่ 354 - บทที่ 354 บ้าคลั่ง
ตอนที่ 355 - บทที่ 355 ข้าจะปล่อยเจ้าเป็นอิสระ
ตอนที่ 356 - บทที่ 356 มองไปข้างหน้าเพิ่อความก้าวหน้า
ตอนที่ 357 - บทที่ 357 ชั่วร้ายยิ่งกว่า
ตอนที่ 358 - บทที่ 358 ความสุขและความเสียใจที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ตอนที่ 359 - บทที่ 359 บอกนางว่าข้ายังมีชีวิตอยู่
ตอนที่ 360 - บทที่ 360 กลุ่มดาวจระเข้ใหญ่
ตอนที่ 361 - บทที่ 361 นักรบระดับสูง
ตอนที่ 362 - บทที่ 362 ดินแดนประหลาด
ตอนที่ 363 - บทที่ 363 ผู้ชายสาม และ ผู้หญิงสอง
ตอนที่ 364 - บทที่ 364 คุณธรรมและความชั่วร้าย
ตอนที่ 365 - บทที่ 365 สัตว์อสูร ,กับดักอันตราย และ มนุษย์
ตอนที่ 366 - บทที่ 366 ผู้เบิกทาง
ตอนที่ 367 - บทที่ 367 สมบัติลับวิญญานพระเจ้า
ตอนที่ 368 - บทที่ 368 ซ่อนความสามารถที่แท้จริง
ตอนที่ 369 - บทที่ 369 ทะเลสาบ
ตอนที่ 370 - บทที่ 370 ความงามใต้ทะเลสาบ
ตอนที่ 371 - บทที่ 371 ระเบิดการโจมตี
ตอนที่ 372 - บทที่ 372 ครอบครองหญิงงาม
ตอนที่ 373 - บทที่ 373 บทลงโทษ
ตอนที่ 374 - บทที่ 374 มาขึ้นฝั่ง
ตอนที่ 375 - บทที่ 375 นักล่า
ตอนที่ 376 - บทที่ 376 เส้นไหมสีทองนับไม่ถ้วน
ตอนที่ 377 - บทที่ 377 ติดปีกให้กับเสือ
ตอนที่ 378 - บทที่ 378 การเก็บเกี่ยว
ตอนที่ 379 - บทที่ 379 สายลมกระจ่างดาว
ตอนที่ 380 - บทที่ 380 พลิกสถานการณ์
ตอนที่ 381 - บทที่ 381 เข้าใจถ่องแท้
ตอนที่ 382 - บทที่ 382 ข้าจะเป็นคนออกคำสั่งนับจากนี้
ตอนที่ 383 - บทที่ 383 ความคิด
ตอนที่ 384 - บทที่ 384 ความเข้าใจใหม่
ตอนที่ 385 - บทที่ 385 มาถึง
ตอนที่ 386 - บทที่ 386 จักรวาล อารยธรรมโบราณ และ สมบัติลับ
ตอนที่ 387 - บทที่ 387 เจ็ดกลุ่มโบราณ
ตอนที่ 388 - บทที่ 388 เสียงคำรามของสัตว์อสูร
ตอนที่ 389 - บทที่ 389 ข้ารู้จักพวกเขา
ตอนที่ 390 - บทที่ 390 กล้าหาญ
ตอนที่ 391 - บทที่ 391 สังหารอย่างโหดเหี้ยม
ตอนที่ 392 - บทที่ 392 มอบพื้นที่ตรงนั้นมาให้ข้า !
ตอนที่ 393 - บทที่ 393 พ่ายแพ้
ตอนที่ 394 - บทที่ 394 เข้าใจการต่อสู้
ตอนที่ 395 - บทที่ 395 เหตุการณ์ที่ทำให้อ้าปากค้างและลืมหายใจ.
ตอนที่ 396 - บทที่ 396 ภูเขาและแม่น้ำที่ถูกตราประทับ
ตอนที่ 397 - บทที่ 397 เลวทราม
ตอนที่ 398 - บทที่ 398 ลูกศรดาวเหนือ
ตอนที่ 399 - บทที่ 399 ยื่นมือช่วย
ตอนที่ 400 - บทที่ 400 นอกเหนือการควบคุม
ตอนที่ 401 - 500
ตอนที่ 401 - บทที่ 401 บ้าคลั่ง
ตอนที่ 402 - บทที่ 402 ผิดพลาด
ตอนที่ 403 - บทที่ 403 จิตวิญญานเพชร
ตอนที่ 404 - บทที่ 404 ซัดจนร่างเบี้ยว
ตอนที่ 405 - บทที่ 405 ระดับนภา
ตอนที่ 406 - บทที่ 406 ประตูลึกลับ
ตอนที่ 407 - บทที่ 407 เคล็ดสำเร็จวิชาหลอม
ตอนที่ 408 - บทที่ 408 กลับคืนร่างเดิม
ตอนที่ 409 - บทที่ 409 เปลวไฟนภาเก้าประเภท
ตอนที่ 410 - บทที่ 410 ความวุ่นวายใต้พิภพ
ตอนที่ 411 - บทที่ 411 ตัวเลือกที่เห็นใจ
ตอนที่ 412 - บทที่ 412 ภูติกลืนกินจิตวิญญาน
ตอนที่ 413 - บทที่ 413 หัวใจที่ขุ่นเคือง
ตอนที่ 414 - บทที่ 414 ตบหน้า
ตอนที่ 415 - บทที่ 415 จำนน
ตอนที่ 416 - บทที่ 416 รังไหม
ตอนที่ 417 - บทที่ 417 การเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัวของบึง
ตอนที่ 418 - บทที่ 418 แมลงอสูรกินซากศพ
ตอนที่ 419 - บทที่ 419 วารีแรกเริ่มชีวิต
ตอนที่ 420 - บทที่ 420 เอามันมา !
ตอนที่ 421 - บทที่ 421 ท่วมท้นจิตใจ
ตอนที่ 422 - บทที่ 422 ราชาแมลงอสูร
ตอนที่ 423 - บทที่ 423 ฆ่าพวกมันให้หมด !
ตอนที่ 424 - บทที่ 424 คำมั่นสัญญา
ตอนที่ 425 - บทที่ 425 ข้อแลกเปลี่ยน
ตอนที่ 426 - บทที่ 426 ผลกระทบที่น่าสะพรึงของโลหิตอมตะ
ตอนที่ 427 - บทที่ 427 อำลา
ตอนที่ 428 - บทที่ 428 เดินทางกลับ
ตอนที่ 429 - บทที่ 429 เผ่าทมิฬ เมฆดำปกคลุมเต็มท้องฟ้า แสงแดดไม่สามารถทะลุส่องลงบนเกาะเมฆาวายุได้ เกาะที่อบอุ่นกลายเป็นเศร้าหมอง และหนาวเย็นขึ้นมาทันที เมฆดำค่อยๆลงมาเหนือป่าบนเกาะ ลม เมฆ และกลิ่นอายที่มืดมนปกคลุมไปทั่วทุกที่ ฉื่อหยานขมวดคิ้วขณะมองไปที่กลุ่มเมฆดำบนท้องฟ้า หัวใจของเขก็าปั่นป่วน เขาแอบปกปิดร่องรอยของตัวเองและลมหายใจ ตาที่สามในวิญญานหลักของเขาที่อยู่ในห้วงจิตสำนึกของเขาก็เปิดออก ปลดปล่อยพลังวิญญาณเพื่อป้องกันการตรวจพบจากจิตสำนึกวิญญานหรือพลังวิญญานที่เข้ามาใกล้กับเขา ซ่อนอยู่ในต้นไม้โบราณเงียบๆ เขามองผ่านช่องว่างเล็ก ๆ หลังจากนั้นไม่นาน ร่างสามร่างก็ปรากฏโผล่จากเมฆดำ หนึ่งในนั้นคือชายชราผมสีเทา คนที่สองเป็นชายหนุ่มที่โดดเด่นก็ปรากฏ แต่จิตใจภายในดูชั่วร้าย สุดท้ายคือ อีชู่ปีจากเผ่าเสียงอสูร พวกเขาทั้งสามคนออกมาจากเมฆสีดำและยืนอยู่ในป่าด้วยสีหน้าสงบ ในขณะที่พูดกันด้วยเสียงเบาๆ มองพวกเขาจากที่ไกลๆ ฉื่อหยานก็รู้สึกว่าร่างของผู้ชายสองคนนั้นมีอากาศหนาวเย็นไหลออกมา พร้อมกับพลังวิญญานที่แข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ . มันชัดเจนว่าพวกเขาเชี่ยวชาญการใช้พลังวิญญาน เผ่าทมิฬ ! อย่างรวดเร็ว เขาก็สามารถยืนยันตัวตนของผู้ชาย 2 คน ได้ในความมืดมน ร่างกายของพวกเขาแตกต่างจากมนุษย์และเผ่าอสูร สภาพทางร่างกายพวกเขาส่วนมากเต็มไปด้วยพลังหยินที่หนาวเย็น พวกเขาไม่ชื่นชอบการฝึกฝนทางร่างกาย พวกเขากลับใช้เวลาทั้งชีวิตฝึกบ่มเพาะทางวิญญาแนทน เผ่าทมิฬนั้นมีร่างกายอ่อนแอ แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะดูอ่อนแอ พลังวิญญานของพวกเขากลับแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก สัมพัสวิญญาณของชายสองคนนั้นเป็นเหมือนกับอีชูปี เห็นได้ชัดว่าเขากำลังทำบางอย่าง หนุ่มหล่อพูดบางอย่างกับอีชูปี ซึ่งดูเหมือนเขาพยายามจะทำให้นางร่าเริงขึ้น อย่างไรก็ตาม อีชูปีกลับมีใบหน้าเฉยเมย ในขณะที่นางตอบสนองกับเขาพอเป็นพิธี . ชายชราที่ดูเหมือนจะระมัดระวังก็ปกป้องชายหนุ่ม เขาปลดปล่อยจิตสำนึกวิญญานของเขาเพื่อตรวจสอบและป้องกันคนไม่ให้คนแปลกหน้ามาใกล้ๆ " ชูปีเม่ย ถ้าเราเจอหยกหยินคริสตัลคราวนี้ พ่อของข้าจะกลั่นเม็ดยาหยินทมิฬให้ มันสามารถช่วยขยายห้วงจิตสำนึกของเจ้าได้เป็นสองเท่าและเจ้าก็จะเข้าสู่นภาที่สองระดับนภา วิญญาณของเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นอีกหนึ่งขั้น . . . " ชายหนุ่มยิ้มและพูดด้วยใบหน้าที่ปรารถนา” การกลั่นเม็ดยาหยินทมิฬนั้นยากเป็นอย่างมาก ด้วยเม็ดยานี่ข้าหวังว่าจะได้รับการโปรดปรานจากพ่อของเจ้า เผ่าเสียงอสูรเป็นสาขาหลักของเผ่าทมิฬ หลังจากบุกเข้ามายังทะเลและแบ่งปันทรัพยากรแที่หายากจากทะเลเคียร่า เผ่าทมิฬกำลังเห็นได้ชัเลยว่าแข็งแกร่งยิ่งขึ้น พ่อของเจ้าเป็นผู้นำรุ่นที่สามของเผ่าอสูร และนี่เขาจะต้องได้รับผลประโยชน์มากมายในอนาคตแน่นอน " อีชูปี มองเขา แต่ไม่ได้พูดอะไร " อีชูปีเม่ย เจ้าบอกว่าข้าอ่อนแอไปใช่หรือไม่ ? นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเจ้าถึงไม่เห็นด้วยกับงานแต่งของเรา ? "ชายหนุ่มถามด้วยสีหน้าเป็นห่วงอย่างช่วยไม่ได้ " ข้าไม่คู่ควรกับเจ้ารึ ? เจ้าก็รู้ว่าข้าทำทุกอย่างเพื่อเจ้ามาตลอดหนึ่งปี สิ่งที่ข้าทำมันยังไม่ดีพอสำหรับเจ้าอีกรึ ? " มันไม่ใช่ว่าเจ้าไม่ดีพอ มันเพียงแค่ว่าข้าไม่ได้ชอบเจ้าเท่านั้นเอง " อีชูปีก็พูด " ข้าจำได้ว่าก่อนที่เจ้าจะเจอข้า เจ้ามีความสัมพันธ์มากมายกับผู้หญิงงาม เจ้าไม่เคยขาดผู้หญิง แล้วทำไมเจ้าถึงมาสนใจข้ากัน ? " เจ้าแตกต่างจากหญิงสาวนางอื่น . . . " ชายหนุ่มยกมือและพูด " ก่อนที่จะเจอเจ้า ผู้หญิงอื่นเป็นแค่การละเล่น ไม่มีอะไรมากกว่านั้น แต่หลังจากเจอเจ้า ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เพราะเจ้า ข้าถึงได้ตัดขาดความสัมพันธ์กับผู้หญิงเหล่านั้นเพื่อให้เจ้าสนใจข้า มันไม่เพียงพอสำหรับเจ้าอีกรึ ? " อีชูปียังคงสั่นศีรษะของนางด้วยสีหน้าเย็ฯชา ชายหนุ่มที่จะยังคงพูดด้วยสีหน้าที่เที่ยงตรงและน้ำเสียงที่จริงใจ ดูเหมือนว่าเขากำลังเปิดเผยความรู้สึกในหัวใจกับนาง ภายในป่า ฉื่อหยานกระแอมเสียงเย็นชามองพวกเขาและเยาะเย้ยจากในจิตใจของเขา หลังจากผ่านมาหนึ่งปี คนจากเผ่าเสียงอสูรได้สนิทสนมกับเผ่าทมิฬ เห็นได้ชัดว่าเมื่อเผ่าพันธุ์ของพวกเขารวมกัน พวกเขาก็สนิทกันมากยิ่งขึ้น ความจริงที่ว่าชายหนุ่มได้ตามตื้ออีชูปี น่าจะเป็นเพราะตำแหน่งและสถานะของอี้เทียนโหม่ว เขาต้องการที่จะแสวงหาพันธะการแต่งงานกับอีชูปีเพื่อผูกตัวเองกับเผ่าเสียงอสูร หลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่อีเทียนโหม่วจะมีเจตนาชั่วร้าย มองอีชูปีที่เดินเรียบไปตามป่าด้วยลักษณะที่สง่างาม ฉื่อหยานดวงตาก็ค่อยๆสงบลง เขาจำได้ว่าตอนที่เขาเจออีชูปีครั้งแรก ในดินที่ถูกทอดทิ้ง หญิงสาวคนนี้ใช้ประโยชน์จาพลังวิญญานที่แข็งแกร่งของนางควบคุมวิญญานของเขาโดยตรง นางควบคุมและพาเขาไปยังเมือของเผ่าเสียงอสูร . เขาและผู้หญิงคนนี้ยังล่าสัตว์อสูรเสียงในหุบเขาด้วยกัน ดังนั้นบางทีพวกเขามีชะตาร่วมกันก็ได้ในเวลานั้น แต่เวลานั้นได้ผ่านมานานแล้ว เผ่าเสียงอสูรออกมาจากหุบเหวสนามรบ และทำการติดต่อกับเผ่าทมิฬ นี้คือสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคาดหวังของเขา คำสาบานของผู้นำทั้งสามนั้นยังคงดังอยู่ในหูของเขา แต่ตอนนี้พวกเขากลับให้เข้าร่วมมือกับเผ่าทมิฬ แม้ว่าเขาจะไม่เคยคิดว่าอีเทียนโหมวและผู้นำอีกสองจะเคารำเขาอย่างซื่อสัตว์ แต่เขาก็รู้สึกไม่สบายใจเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น เขารู้ว่ากลุ่มของอีเทียนโหมวนั้นจำเป็นต้องทำ . เผ่าอสูรและเผ่าทมิฬนั้นโหดร้ายเกินไป และเหล่านักรบในทะเลไม่มีสิ้นสุดเองก็ไม่ได้มีสายเลือดเดียวกับพวกเขา อีกทั้งพวกเขาต้องตัดสินใจเพื่อเผ่าของตน จึงได้ตกลงเป็นมิตรกับเผ่าอสูรและเผ่าทมิฬ แม้ว่า อีเทียนโหมว และตี่ฮานจะมีระดับการบ่มเพาะที่ยอดเยี่ยม แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถเทียบได้กับราชาอสูรและราชาทมิฬ สถานการณ์ของพวกเขาเองก็เลวร้ายไม่แพ้กับคนอื่น พวกเขาต้องก้มหัวเพื่อเผ่าพันธ์ของตัวเองในอนาคต พวกเขาต้องยอม และสุดท้ายก็ติดตามเผ่าอสูรและเผ่าทมิฬ ฉื่อหยาน ไม่แปลกใจ ถ้าเขามีอำนาจพอที่จะจัดการราชาอสูรและปกป้องเพื่อเผ่าเสียงอสูรและเผ่าปีกได้ บางที กลุ่มของตี่ฉานคงจะไม่หักหลังเขาและอาจจะยังคงติดตามเขาในฐานะนายท่าน แต่น่าเสียดายที่แม้ว่าเขามีความก้าวหน้าในการบ่มเพาะรวดเร็วมากก็ตาม เขาก็ไม่สามารถจะเทียบกับราชาอสูรที่ฝึกบ่มเพาะมาเป้นเวลานับร้อยปีได้ ตอนนั้นต่อให้เขาใช้พลังของจิตวิญญานพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ เปลวเหมันเยือกแข็ง และแกนเพลิง และหลอมรวมพลังของทั้งสามเข้าด้วยกัน เขาก็สามารถรับมือได้เพียงแค่หนึ่งในปรมจารย์อสูรเท่านั้น แทบจะไม่สามารถเทียบได้กับราชาอสูรเลย แม้แต่ตอนนี้ ถ้าเขาต้องสู้กับโปวชุนและชิหยาน เขาจะต้องพ่ายแพ้แน่นอน และเป็นไปได้ยากที่เขาจะหนีรอด ก่อนหน้านี้ ชิหยานได้ยืมร่างของเสี่ยวฮานยี่ แต่เพียงแค่นีพลังของเขากํ็สามารถสั่นสะเทือนโลกได้ ตอนนั้น เขาได้อาศัยเยว่จางเฟิงในการช่วยหลบหนี เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยและต้องสูญเสียหลายสิ่งมากมายไป ตอนนี้ เขาได้เข้าสู่ระดับนภาและสิ่งมีชีวิตทั้งสามเองก็ได้แข็งแกร่งขึ้น ถ้าพวกมีนสามารถผสานเข้าด้วยกัน เขาเองก้ยังไม่มั่นใจว่าจะสามารถสู้กับชิหยานได้หรือไม่ เขาไม่มั่นใจเลย ชายชราที่ตามชายหนุ่มสมควรเป็นนักรบขจากเผ่าทมิฬ ความผันผวนของจิตสำนึกวิญญานของเขาเป็นเหมือนกับลมพายุที่รุนแรง ใบไม้ในป่าหนาแน่นทั้งหมดส่ายขึ้นเมื่อถูกจิตสำนึกวิญญานนี่ลอยผ่าน วิญญานที่รุนแรงนี้เป็นเหมือนกับคมมีดถูกเหวี่ยงออกไป คนที่ปลดปล่อยมันออกมาจะต้องอยู่ในระดับพระเจ้า เผ่าทมิฬมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับวิญญานลึกซึ้งเป็นอย่างมาก ฉื่อหยานทันทีก็กลั้นหายใจและซ่อนจิตสำนึกของเขาโดยไใช้พลัง เขามองทั้งสามคนจากเผ่าทมิฬที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ดูเหมือนอีชูปี และอีกสองคนมาที่นี่เพื่อค้นหาทรัพยากรบ่มเพาะบางอย่าง หลังจากเดินรอบเกาะเมฆาวายุสักพัก พวกเขาก็เบื่อ และกลับไปยังเมฆสีดำอีกครั้ง เค้าไม่รู้ว่าพวกเขาสามคนเก็บเกี่ยวสิ่งใดได้บ้าง ที่จริงแล้ว เขาไม่สนใจเรื่องนั้น หลังจากอยู่บนเกาะเมฆาวายุสักพัก เขาก็ลังเลเล็กน้อย แล้วก็ไปบินไปยังทะเลทมิฬ เกาะเมฆหมึกดำ. บนเกาะเล็กๆนี้ มีหินสีดําสนิทมากมายในทะเลทมิฬ เกาะนี้ได้รับการคุ้มกันอย่างหนาแน่น นักรบที่มีระดับแตกต่างกันออกไปเดินทางมาทัี่นี่ รูปแบบแปลกๆที่ขึ้นทั่วเกาะมากมายนั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่อป้องกันการรุกรานของเหล่าเผ่าอสูรและเผ่าทมิฬ แม้กระทั่งก่อนที่จะเข้ามาใกล้ ฉื่อหยานก็ยังเห็นเงาคนมากมายอยู่บนเกาะ เกาะนี้เป็นเกาะของดินแดนทะเลสาบเทวาศักดิ์สิทธิ์และนักรบส่วนใหญ่บนเกาะก็เป็นคนของดินแดนทะเลสาบเทวาศักดิ์สิทธิ์ เกาะนี้อยู่ห่างจากเกาะเมฆาวายุมากกว่าพันลี้ เผ่าอสูรและเผ่าทมิฬมาที่นี่ไม่บ่อยนัก เมื่อฉื่อหยานมาถึงรอบนอกของเกาะ นักรบระดับหายนะก็เดินเข้ามาหาเขาและถามถึงตัวตนของเขา เมื่อเขาตระหนักว่า ฉื่อหยาน เป็นนักรบมนุษย์ เขาก็ไม่หยุดฉื่อหยานและดำเนินการขั้นตอนปกติ หลังจากฉื่อหยานตอบไปว่า เขาเป็นนักรบพเนจร เขาก็ได้รับอณุญาตให้เข้าไปในเกาะทันที หลังจากลงบนเกาะ ฉื่อหยานก็หินจิตวิญญานขนาดกลางออกมาเพื่อใช้ในการแลกเปลี่ยนข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์บนเกาะ เกาะเมฆหมึกดำเป็นของดินแดนทะเลสาบเทวาศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีพลเรือนอยู่บนเกาะเท่าใดนัก มีเพียงนักรบที่มีระดับการบ่มเพาะต้ำประมาณร้อยคนประจำการอยู่เท่านั้น . หน้าที่ของพวกเขาคือการสังเกตุทะเลที่อยู่ใกล้ๆอย่างสม่ำเสมอและเก็บเกี่ยวข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่ที่เผ่าอสูรและเผ่าทมิฬอยู่ . เกาะเมฆหมึกดำอยู่ภายใต้การปกครองของนักรบนภาที่สองระดับรู้แจ้งจากดินแดนทะเลสาบเทวาศักดิ์สิทธิ์ ในศูนย์กลางของเกาะ มีเส้นทางมากมายที่เชื่อมต่อโดยตรงไปยังกองบัญชาการของดินแดนทะเลสาบเทวาศักดิ์สิทธิ์ เมื่อนักรบบนเกาะพบเจอเผ่าทมิฬหรือเผ่าอสูร พวกเขาจะไปยังเส้นทางที่เชื่อมต่อไปยังเกาะหลักทันที หลังจากกลับไป พวกเขาก็จะกลับมาเกาะอีกครั้งและสอดแนมทะเลใกล้เคียงอย่างต่อเนื่อง ,เพื้อเก็บรวบรวมข้อมูลให้ดินแดนทะเลสาปเทวาศักดิ์สิทธิ์ " ฮ่าๆ หญิงพรมจาศักดิ์สิทธิ์ของเราจะมาเยือนเกาะนี้ เจ้าเคยเห็นหญิงพรมจาศักดิ์สิทธิ์หรือไม่” คนที่ฉื่อหยานให้หินวิญญาณก็ยิ้มบางๆ " ถึงแม้ว่าหญิงพรมจาศักดิ์สิทธิ์ของเราจะดูหน้าตาธรรมดา แต่จริงๆแล้วนางนั้นงดงามเป็นอย่างมาก ยังไงก็ตาม นางมักจะสวมหน้ากาก จึงไม่มีใครได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของนาง ร่างกายของหญิงพรมจาศักดิ์สิทธิ์เราก็งดงาม และพูดได้เลยว่ายอดเยี่ยม ถ้าเจ้าให้หินจิตวิญญานแก่ข้าอีกสักก้อน ข้าจะให้เจ้ามาอยู่ใกล้กับศูนย์กลางของเกาะที่ๆหญิงพรมจาศักดิ์สิทธิ์ของเราใช้ชีวิตอยู่ บางทีเจ้าอาจจะโชคดีได้พบนาง " ฉื่อหยานยิ้มและส่ายหัวของเขา " . ลืมเรื่องนั้นเสีย ถ้ามันไม่ใช่ว่าจะนางรูปลักษณ์ที่แท้จริง , มันจะดีกว่าถ้าไม่เจอนางเลย "
ตอนที่ 430 - บทที่ 430 ฉีกหน้ากาก
ตอนที่ 431 - บทที่ 431 อิทธิพลของฉื่อหยาน
ตอนที่ 432 - บทที่ 432 ก้นทะเล
ตอนที่ 433 - บทที่ 433 เผ่าเงือก
ตอนที่ 434 - บทที่ 434 ข้าชอบผู้หญิงที่ยิ้มให้ข้า
ตอนที่ 435 - บทที่ 435 การเปลี่ยนแปลงของมนุษย์
ตอนที่ 436 - บทที่ 436 ผู้เปลี่ยนแปลงสถานการณ์ ? ฉื่อหยานหนะรึ ?
ตอนที่ 437 - บทที่ 437 เมื่อช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดมาถึง
ตอนที่ 438 - บทที่ 438 ทุกกองกำลังร่วมมือกัน
ตอนที่ 439 - บทที่ 439 ยอดสุรากระตุ้นจิตสังหาร
ตอนที่ 440 - บทที่ 440 เข้าสู่สงคราม !
ตอนที่ 441 - บทที่ 441 นองเลือด
ตอนที่ 442 - บทที่ 442 โชคร้ายนัก
ตอนที่ 443 - บทที่ 443 โชคดีนักที่มีเจ้าอยู่ที่นี่
ตอนที่ 444 - บทที่ 444 ครอบคลุม
ตอนที่ 445 - บทที่ 445 ความสนใจ
ตอนที่ 446 - บทที่ 446 ขมวดคิ้ว
ตอนที่ 447 - บทที่ 447 ต้องเปลี่ยน !
ตอนที่ 448 - บทที่ 448 บังคับให้ยอมแพ้ !
ตอนที่ 449 - บทที่ 449 จักพรรดินีเผ่าเงือก
ตอนที่ 450 - บทที่ 450 แผนการที่บ้าคลั่ง
ตอนที่ 451 - บทที่ 451 แหล่งทรัพยากรที่มั่งคั่ง
ตอนที่ 452 - บทที่ 452 ทำให้เชื่อใจ
ตอนที่ 453 - บทที่ 453 ถ่ายทอดความจำ
ตอนที่ 454 - บทที่ 454 ครั้งแรกของการเป็นนักหลอมอาวุธ
ตอนที่ 455 - บทที่ 455 สุนัขยอดกตัญญู
ตอนที่ 456 - บทที่ 456 นักรบที่แข็งแกร่งที่สุด
ตอนที่ 457 - บทที่ 457 ชื่อเสียงกระฉ่อน
ตอนที่ 458 - บทที่ 458 ดูให้ชัด
ตอนที่ 459 - บทที่ 459 แปดผู้ติดตาม
ตอนที่ 460 - บทที่ 460 ป้อมปราการหินเงิน
ตอนที่ 461 - บทที่ 461 งานเลี้ยงเผ่าทะเล
ตอนที่ 462 - บทที่ 462 ฉื่อหยานจากตระกูลหยาง
ตอนที่ 463 - บทที่ 463 อิสระอย่างปลอดภัย [ส่วนแรก]
ตอนที่ 464 - บทที่ 464 เห็นไหม ? เจ้าหนะยังแข็งแกร่งไม่พอ
ตอนที่ 465 - บทที่ 465 พลังปราณชั่วร้ายล้นทะลัก
ตอนที่ 466 - บทที่ 466 นภาที่สองระดับนภา
ตอนที่ 467 - บทที่ 467 อำนาจที่เหลือล้น
ตอนที่ 468 - บทที่ 468 ปลุก
ตอนที่ 469 - บทที่ 469 ปีศาจสงคราม
ตอนที่ 470 - บทที่ 470 ออกมาแล้ว !
ตอนที่ 471 - บทที่ 471 ขาดครึ่ง
ตอนที่ 472 - บทที่ 472 กลุ่มคนที่แข็งแกร่ง
ตอนที่ 473 - บทที่ 473 ผ่าเผย
ตอนที่ 474 - บทที่ 474 วีรกรรมความกล้าหาญ
ตอนที่ 475 - บทที่ 475 การตัดสินใจครั้งสุดท้าย
ตอนที่ 476 - บทที่ 476 สายลมที่รุนแรง
ตอนที่ 477 - บทที่ 477 เปิดเผย
ตอนที่ 478 - บทที่ 478 ผู้มีบุญคุณจะได้รับการตอบแทน
ตอนที่ 479 - บทที่ 479 เติมเต็มความหวัง
ตอนที่ 480 - บทที่ 480 แสดงความสามารถที่โดดเด่น
ตอนที่ 481 - บทที่ 481 ศพภูผา ศพสมุทร
ตอนที่ 482 - บทที่ 482 สายลมและก้อนเมฆที่เปลี่ยนสี
ตอนที่ 483 - บทที่ 483 ฉาวเชี่ยวเต้า
ตอนที่ 484 - บทที่ 484 จักพรรดิหยางเทียน
ตอนที่ 485 - บทที่ 485 กำหนดท้องฟ้าและผืนดิน
ตอนที่ 486 - บทที่ 486 แย่งชิง
ตอนที่ 487 - บทที่ 487 นายท่าน ?
ตอนที่ 488 - บทที่ 488 เราจะทำตามที่เจ้าพูด
ตอนที่ 489 - บทที่ 489 ตำนานบทใหม่ !
ตอนที่ 490 - บทที่ 490 ไปสถานที่โบราณ
ตอนที่ 491 - บทที่ 491 กวาดล้าง !
ตอนที่ 492 - บทที่ 492 จัดการอย่างเหมาะสม
ตอนที่ 493 - บทที่ 493 ใช้ร่างกายตอบแทน ?
ตอนที่ 494 - บทที่ 494 ดินแดนเย็นยะเยือก
ตอนที่ 495 - บทที่ 495 สองพี่น้องผู้งดงาม
ตอนที่ 496 - บทที่ 496 ฟื้นคืน
ตอนที่ 497 - บทที่ 497 สองพี่น้องผู้กลมเกลียว
ตอนที่ 498 - บทที่ 498 เมืองจักรรดิน้ำแข็ง
ตอนที่ 499 - บทที่ 499 ก้าวข้ามขีดจำกัด !
ตอนที่ 500 - บทที่ 500 น้ำแข็ง เย็นยะเยือก หนาวสั่น และ เยือกแข็ง
ตอนที่ 501 - 600
ตอนที่ 501 - บทที่ 501 โครงร่างที่สมบูรณ์แบบ
ตอนที่ 502 - บทที่ 502 แสดงความปรารถนาดี
ตอนที่ 503 - บทที่ 503 โลหิตพระเจ้าทองคำ
ตอนที่ 504 - บทที่ 504 ความตกต่ำของตระกูล
ตอนที่ 505 - บทที่ 505 สภาพอัปยศอดสู
ตอนที่ 506 - บทที่ 506 ชักชวนหมาป่าเข้าบ้าน
ตอนที่ 507 - บทที่ 507 ดอกไม้ทุกชนิดเบ่งบาน
ตอนที่ 508 - บทที่ 508 รากดี ผลย่อมดี
ตอนที่ 509 - บทที่ 509 ข้าเข้าไปเอง
ตอนที่ 510 - บทที่ 510 หมอกละลายจิต
ตอนที่ 511 - บทที่ 511 ลงมืออย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 512 - บทที่ 512 เหี่ยวเฉาตาย
ตอนที่ 513 - บทที่ 513 นภาที่สามระดับนภา
ตอนที่ 514 - บทที่ 514 หนึ่งต่อสาม
ตอนที่ 515 - บทที่ 515 ข้ายังบริสุทธิ์…..
ตอนที่ 516 - บทที่ 516 พยายามเหนี่ยวรั้ง
ตอนที่ 517 - บทที่ 517 ปลดผนึกสายเลือด
ตอนที่ 518 - บทที่ 518 วิญญานหลอมรวม
ตอนที่ 519 - บทที่ 519 ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของพี่น้อง
ตอนที่ 520 - บทที่ 520 เข้าใจโดยปริยาย
ตอนที่ 521 - บทที่ 521 กลิ่นหอมสดชื่น
ตอนที่ 522 - บทที่ 522 ปฐพีเยือกแข็งท้องนภา
ตอนที่ 523 - บทที่ 523 วิชาพิษเจ็ดสี
ตอนที่ 524 - บทที่ 524 เข้าตาจน !
ตอนที่ 525 - บทที่ 525 พึ่งตัวเอง
ตอนที่ 526 - บทที่ 526 กลั่นพลังที่แข็งแกร่ง
ตอนที่ 527 - บทที่ 527 ชะโลมประกายแสงอาทิตย์สุกใส
ตอนที่ 528 - บทที่ 528 อันตรายที่ซ่อนอยู่
ตอนที่ 529 - บทที่ 529 ภูเขาวิญญานมรณะ
ตอนที่ 530 - บทที่ 530 ศูนย์กลางของนักหลอมกลั่น
ตอนที่ 531 - บทที่ 531 หอจิตวิญญาน
ตอนที่ 532 - บทที่ 532 ตื่นขึ้น !
ตอนที่ 533 - บทที่ 533 ล่าวิญญานมรณะ
ตอนที่ 534 - บทที่ 534 แมงดา ?
ตอนที่ 535 - บทที่ 535 ตระหง่าน
ตอนที่ 536 - บทที่ 536 มุ่งเข้าสู่ภูเขาอย่างช้าๆ
ตอนที่ 537 - บทที่ 537 หลี่เจิ้งหลง
ตอนที่ 538 - บทที่ 538 นางโชคยิ่งนัก !
ตอนที่ 539 - บทที่ 539 การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ตอนที่ 540 - บทที่ 540 แยกวิญญาน
ตอนที่ 541 - บทที่ 541 ใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก
ตอนที่ 542 - บทที่ 542 สายลมแห่งหายนะ
ตอนที่ 543 - บทที่ 543 ภับพิบัติ
ตอนที่ 544 - บทที่ 544 หาเรื่อง
ตอนที่ 545 - บทที่ 545 ลูกพี่ลูกน้อง ?
ตอนที่ 546 - บทที่ 546 ปราชัยโดยหนึ่งการโจมตี
ตอนที่ 547 - บทที่ 547 รู้แจ้ง
ตอนที่ 548 - บทที่ 548 การต่อสู้ครั้งที่สอง
ตอนที่ 549 - บทที่ 549 ถ้าต้องสู้ ข้าก็จะสู้ !
ตอนที่ 550 - บทที่ 550 พลัง ประทะ พลัง
ตอนที่ 551 - บทที่ 551 ดวงตาสีโลหิต
ตอนที่ 552 - บทที่ 552 ฝึกตน
ตอนที่ 553 - บทที่ 553 ซ่อมแซมสมบัติลับ
ตอนที่ 554 - บทที่ 554 เผ่าวิญญานทมิฬ
ตอนที่ 555 - บทที่ 555 แยกมิติ !
ตอนที่ 556 - บทที่ 556 ทะเลวิญญานมรกต
ตอนที่ 557 - บทที่ 557 ระดับพระเจ้า
ตอนที่ 558 - บทที่ 558 ประมุขนิกายประกายแสงเทพ เหนือหุบเขายาจิตวิญญาน แลหุบเขาเครื่องมือล้ำค่าแสงสีเขียวอ่อนส่องประกาบระลอกคลื่นออกมาจากถ้ำวิญญานมรณะเป็นชั้นๆ แต่ละคลื่นเต็มไปด้วยพลังที่ผันผวน แสงวงแหวนสีเขียวซึ่งเป็นม่านพลังที่แข็งแกร่งก็ได้ครอบคลุมสมาชิกทั้งหมดของเผ่าวิญญานทมิิฬ , ป้องกันพวกเขาจากการโจมตีของยอดฝีมือระดับพระเจ้าแท้จริงทั้งสาม คานแสงสีเขียวกว้างที่เหมือนกับมนุษย์ก็พุ่งออกมาจากถ้ำวิญญานมรณะเจาะทะลุผืนดินและจมลึกลงไป สามนักรบระดับพระเจ้าแท้จริงต้องระดมพลังของพวกเขาอย่างเร่งด่วน เพื่อเผชิญหน้ากับเสาแสง ในเวลาเดียวกัน , สมาชิกทั้งหมดของเผ่าวิญญานทมิิฬที่ถูกปกคลุมในม่านพลังสีเขียว ก็ปลอดภัยจากการโจมตีของนักรบระดับพระเจ้าแท้จริงทั้งสามคน ในหุบเขายาจิตวิญญาน แลหุบเขาเครื่องมือล้ำค่า เสาแสงก็พุ่งผ่านทุกอย่างพังเป็นพินาจ และทุกสิ่งอย่างก็ไม่เหมือนเดิม สองหุบเขา ซึ่งคงอยู่มานับร้อยปีก็ถูกทำลายลง ซาพศพที่อยู่บนพืิ้นก็ระเบิดออก เป็นเนื้อหนังและเลือดกระเซ็นไปทั่ว ฉากทั้งหมดที่เกิดขึ้นทำให้สถานที่แห่งนี้กลายเป็นดั่งนรกบนดิน ยอดฝีมือระดับพระเจ้าแท้จริงทั้งสามจาก นิกายประกายแสงเทพ ดินแดนพิสุทธิ์ และ หุบเขาปีศานก็หันหน้าไปทางเสาแสงสีเขียวที่ชั่วร้าย แต่ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ได้กังวลกับมันมากนัก อย่าว่าแต่โจมตีเหล่าชนเผ่าเหล่านั้น โชคดีที่พลังชั่วร้ายไม่สามารถคงอยู่ได้นาน หลังจากนั้นไม่นาน พลังงานที่พุ่งออกมาก็ค่อยๆหยุด เมื่อนักรบระดับพระเจ้าแท้จริงทั้งสามคนต้องการจะจับคนจากเผ่าวิญญานทมิฬ จู่ๆแรงดูดก็ออกมาจากถ้ำวิญญานมรณะ เผ่าวิญญานทมิฬที่รอดชีวิตอยู่ก็ดีใจ เปลี่ยนเป็นประกายแสงพุ่งไปที่ถ้ำวิญญานมรณะ ไม่นานนัก สมาชิกทั้งหมดของเผ่าวิญญานทมิิฬก็หายไปในถ้ำวิญญานมรณะ แล้วถ้ำวิญญานมรณะก็หดตัวอีกครั้งมีขนาดเท่ากับกำปั้นมือ , บิดและแกว่งไปมาในอากาศ จู่ๆ มันก็หายไปในอากาศ สามนักรบระดับพระเจ้าแท้จริงยืนอยู่ในซากปรักหักพังของสองหุบเขาในขณะที่มองหน้ากันด้วยสีหน้าจริงจัง หลังจากนั้น พวกเขากล่าวคุบกันสักครู่ จากนั้นก็หายไป ในถ้ำในเทือกเขาทางตะวันออกของเทือกวิญญานมรณะ , ภูเขาสูงหลายพันเมตรถล่ม ต้นไม้ใหญ่มากมาย แตกลงพื้นดินแยกออกจากกันเป็นหลุมลึก ผู้อาวุโส ซือมู่ของนิกายประกายแสงเทพ ยู่เลอ และกลุ่มของสาวก กำลังลอยอยู่ในอากาศ พวกเขามองไปรทิศทางหนึ่งในเทือกเขาวิญญานมรณะ ซึ่งค่อนข้างไกลจากพวกเขาเลย พวกเขาขมวดคิ้วด้วยความกังวล ทันใดนั้น แสงสว่างก็ส่องประกายที่ซือมู่ หนึ่งในชายวัยกลางคนหน้าตาดีที่พึ่งต่อสู้กับเผ่าวิญญานทมิฬสักครู่ก็ปรากฏขึ้นท่ากลางแสงสว่าง แล้วเขาก็เหลือบไปมอง ซือมู่แล้วพูด " ดีแล้วที่พวกเจ้าไม่เป็นอะไร " " ท่านประมุข! " ซือมู่ ยู่เลอ และอื่น ๆ ก้มลงไปทักทายเขา ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเคารพของพวกเขา หยุนเฮา ประมุขของนิกายประกายแสงเทพ โบกมือเบา ๆเพื่อให้พวกเขาไม่ต้องสุภาพด้วย จากนั้นเขากล่าวว่า " มันเป็นหายนะครั้งใหญ่ เผ่าวิญญาณมืดได้ฟื้นคืนมาแล้ว เราไม่สามารถฆ่าทันได้ นี่ต้องเป็นปัญหาใหญ่แน่ในภายหลัง . " ซือมู่ ยู่เลอ และคนอื่นๆต่างก็สวมสีหน้ามืดมน พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าหยุนเฮา มีอำนาจที่น่าเกรงขาม ประมุขของพวกเขานั้นได้ร่วมมือกับประมุขของดินแดนพิสุทธิ์และหุบเขาปีศาจ แต่ก็มิอาจฆ่าพวกมันได้ ตอนนี้ เขาปรากฏตัวขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ซึ่งนี่ทำให้พวกเขาเป็นกังวลกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น " ในยุคสมัยโบราณ เผ่าวิญญานทมิฬคือเผ่าที่แข็งแกร่ง หลังจากใช้เวลาพักผ่อนและฟื้นฟูกองกำลังที่ดินแดนอื่น พวกเขาก็เกือบจะฟื้นฟูได้อย่างสมบูรณ์ เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาในต่างดินแดน แต่ตอนนี้พวกเขาน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก " หยุนเฮาดวงตาก็สว่างเหมือนไฟฉาสเขาพูดขึ้นอย่างแผ่วเบา " ดูเหมือนว่าถ้ำวิญญานมรณะนั้นน่าอันตรายที่สุด มันได้ช่วยเผ่าวิญญานทมิฬ แม้กระทั่งตอนที่อยู่ต่างแดน มันก็ยังช่วยปกป้องชนเผ่าวิญญานทมิฬและพามายังดินแดนให้นี้ ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่เหลือเชื่ออย่างมาก ! " " หากแม้ท่านประมุขยังบอกว่าอันตราย แล้วตัวตนเช่นพวกเราหละ " ซือมู่ก็พูดเพิ่ม หยุนเฮาค่อยๆพยักหน้า " ข้าคิดว่า ถ้าเราทั้งสามเข้าไปในดินแดนของพวกมันและต่อสู้ พวกเราก็อาจจะกลับาอย่างไม่ปลอดภัย มันยากที่จะประเมินพลังของฝ่ายตรงข้าม เราควรประเมินไว้ว่าพวกมันอันตรายเป็นอย่างมาก ข้าคิดว่า พวกมันเองก็สมควรมียอดฝีมือระดับพระเจ้าแท้จริงด้วยเช่นกัน " ทุกคนก็หวาดกลัว " ถ้ำวิญญานมรณะดึงชนเผ่าวิญญานทมิฬทั้งหมดเข้าและหายไป เราไม่สามารถตรวจสอบตำแหน่งปัจจุบันของพวกมันได้ " หยุนเฮาลังเล แล้วพูดต่อว่า " เราทั้งสามจะอยู่ในเทือกเขาวิญญานมรณะเพื่อตรวจสอบสักพัก เราจะเสียหายมากหากไม่ได้เตรียมตัวรับมือกับการโจมตีของเผ่าวิญญานทมิฬ " ซือมู่ และกลุ่มของเขาฟังเขาเงียบๆ ขณะที่หยุนเฮาบอกเขาเกี่ยวกับแผน เขาก็เปลี่ยนเรื่อง " . ซือมู่ เจ้าได้ส่งข้อความมาหาข้าบอกว่ามีการต่อสู้ที่น่าสนใจเกิดขึ้นในหุบเขาเครื่องมือล้ำค่าใช่หรือไม่ " " ขอรับ ท่านประมุข " ซือมู่อธิบายด้วยใบหน้าจริงจัง "ชายหนุ่มประหลาดคนนี้ต่อสู้กับเลี่ยฟงและเขาก็สามารถจัดการได้ แปลกประหลาดมาก เด็กคนนี้อยู่เพียงจุดสูงสุดของระดับนภา แต่เขากลับเอาชนะเลี่ยฟงได้ เรื่องนี้ช่างเหลือเชื่อยิ่งนัก " " เขาชื่ออะไร ? " " ฉื่อหยาน " " ฉื่อหยาน . . . . . . . " หยุนเฮารำพึงสักครู่ มุมปากของเขายิ้มประหลาด” ปรากฎว่ามันเป็นเขานี่เอง เด็กนี้ มักทำให้เราประหลาดใจอยู่เสมอ " " ท่านประมุข ท่านรู้จักเขางั้นหรือ ? ซือมู่ ก็แปลกใจ เขาไม่คิดว่าประมุขของเขาจะสนใจเรื่องไร้สาระเช่นนี้ เขาได้รวบรวมข่าวทั้งหมดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์และคัดกรองก่อนจะมารายงาน เขาจะขัดเฉพาะเรื่องสำคัญเท่านั้นที่จะรายงายให้หยุนเฮาทัน . อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยได้ยินชื่อฉื่อหยานมาก่อน แล้วท่านประมุขของเขาจะรู้จักเด็กคนได้อย่างไร " แล้วเด็กคนนั่นหละ ? "หยุนเฮาไม่ตอบเขา แต่ถามด้วยความสนใจ ซือมู่ ยู่เลอ และลูกศิษย์คนอื่น ๆของนิกายประกายแสงเทพก็ประหลาดใจเป็นอย่างมาก ท่านประมุขนั้นเป็นคนไม่ใส่ใจเรื่องเล็กๆ แต่ตอนนี้เขากลับสนใจเด็กหนุ่มไร้ชื่อคนหนึ่ง นี่ทำให้พวกเขาประหลาดใจ " ในระหว่างการต่อสู้ของเขากับเลี่ยฟง ดูเหมือนเขาจะตกอยู่ใน สภาวะถูกควบคุมโดยปีศาจ . แล้วเขาก็ฆ่าผู้ชมรอบๆ . . . . . . . " ซือมู่อธิบาย " ข้าพึ่งออกมาได้เพียงสองสามวัน " หยุนเฮายิ้ม " ไม่เลว ไม่เลวเลย เขาสามารถยืนหยัดต่อสู้กับนักรบระดับพระเจ้าได้ และเขาก็มี สัตว์อสูรที่อันตราย ชายหนุ่มคนนี้ช่างเป็นคนที่มีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง " ฮ่าๆๆ ซือมู่ และคนอื่นมองเขาด้วยความประหลาดใจ พวกเขาฉลาดพอที่จะไม่ถามอะไรเพิ่มอีก " เขาน่าจะยังอยู่ในเทือกเขาวิญญานมรณะ ข้าจะไปตามหาเขา ฮ่าๆๆ เค้ามีจิตวิญญานต่อสู้แห่งดวงดาว ตามกฏของนิกาย เขาคือพวกเรา " หยุนเฮาหัวเราะ . " จิตวิญญานต่อสู้แห่งดวงดาว ! " ซือมู่และยู่เลอก็ร้องออกมา " ใช่ " หยุนเฮายิ้ม " เด็กคนนี้มาจากทะเลไม่มีที่สิ้นสุด เค้ามีจิตวิญญานต่อสู้แห่งดวงดาว . . . . . . . เขาเป็นหนึ่งในพวกเรา ครั้งก่อนในหมอกแม่เหล็กพิษทมิฬ เขาได้เข้าร่วมมือกับสาวกในนิกายของเรา ที่มีชื่อว่าจ้าวเฟิง เมื่อเขามาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เขาได้ต่อสู้กับประมุขตระกูลหนิง . ข้าได้ยินว่าเขาทำให้หนิงตู้ฉวนได้รับบาดเจ็บสาหัส” ซือมู่และยู่เลอ ก็ตกใจมากยิ่งขึ้น ซือมู่ สับสน หลังจากนั้น เขากล่าวว่า " เมื่อเขาอยู่ในหุบเขายาจิตวิญญาน เขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขา ถ้าข้ารู้ว่าเขาเป็นหนึ่งในพวกเรา ข้าคงบอกให้เขาอยู่กับเราแล้ว " " เขาสมควรจะมีความกังวลบางอย่างที่ทำให้เขาไม่อาจบอกตัวตนที่แท้จริงของเขาได้ " หยุนเฮาโบกมือของเขา . " ไม่มีปัญหา ไม่ว่าเขาจะกังวลสิ่งใดอยู่ ตอนที่เขาได้มาถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ข้าต้องการเขาเข้าร่วมกับนิกายเรา ชายผู้นี้สามารถเอาชนะเลี่ยฟงได้ในขณะที่เขามีระดับการบ่มเพาะเพียงระดับนภาเท่านั้น . . . ศักยภาพของเขานับได้ว่าไม่มีที่สิ้นสุด ดินแดนพิสุทธิ์ได้พบหญิงสาวที่มีจิตวิญญานของบรรพบุรุษในยุคสมัยโบราณ นิกายเทพของเราก็ต้องเตรียมไพ่ลับไว้ด้วยเช่นกัน " จากนั้นเขาก็มองที่ยู่เลอ และยิ้มอีกครั้ง " เจ้าต้องพยายามมากกว่านี้ เด็กที่เคยได้รับการสนับสนุนจากนิกายเรา พวกเขามีเพียงระดับการบ่มเพาะเท่านั้น แต่ฉื่อหยานนั้นอยู่เหนือกว่าระดับการบ่มเพาะของตน และเพียงระดับการบ่มเพาะธรรมดา เขาก็ไม่ต่างไปจากพวกเจ้า” ยู่เลอ ยิ้มและพยักหน้าแต่ไม่ได้พูดอะไร สายตาของเขาแสดงออกอย่างแปลกประหลาด ต่อหน้าทุกคน หยุนเฮาหลับตาลง พลังรอบๆตัวของเขาก็ถูกเปิดใช้งาน พลังดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาวก็ส่อประกายหลากสีสันออกมา ระยิบระยับรอบๆตัวเขา คลื่นจิตสำนึกวิญญานของเขาขยายตัวออกไปอย่างเงียบๆภายใต้แสง ดวงอาทิตย์ดวงจันทร์และดวงดาว เริ่มปกคลุมทั่วเทือกเขาวิญญานมรณะ พลังงานจากดวงอาทิตย์สีแดง และจากดวงจันทร์สีเงิน และดวงดาราที่ส่องประกาย ซือมู่ ยู่เลอ และคนอื่น ๆก็กลายเป็นปั่นป่วน พวกเขาดูเหมือนกำลังใช้ความพยายามเป็นมาก " ในฐานะประมุขของนิกายประกายแสงเทพ พลังของหยุนเฮาสามารถควบคุมและกำหราบเหล่าสาวกได้ เมื่อเขากระตุ้นความคิด พลังของฝ่ายตรงข้ามก็จะถูกดึงดูดและปั่นป่วน จนอยู่ในจุดที่ไม่สามารถใช้พลังได้ หยุนเฮาปิดตาของเขาแลงละขยายพลังของเขาออกไปจากร่างกายของเขาเป็นคลิ่นกระจายโดยมีเขาเป้นศูนย์กลาง ไม่นานหลังจากนั้น หยุนเฮาก็หลี่ตาลง ดวงตาของเขาส่องประกายดังดวงอาทิตย์ศักดิ์สิทธิ์ และลำแสงก็พุ่งออกมาอย่างมหาศาล " ท่านประมุข ท่านเจอเขาแล้วใช่หรือไม่ ? " ซือมู่ถามด้วยความระมัดระวัง หยุนเฮาพยักหน้าอมยิ้มแต่ไม่ยอมตอบเขา แสงดวงดาวก็เคลื่อนไหวในร่างของเขา พลังของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เและดวงดาวก็หลอมเข้าด้วยกันโดยตรง กระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างขึ้น ไม่นาน หยุนเฮาก็หายตัวไปในอากาศ " ยู่เลอ เจ้ามีคู่แข่งแล้ว . . . " รอจนกว่าหยุนเฮาหายไปอย่างสมบูรณ์ ซือมูก็สูดหายใจลึกๆ " ดูเหมือนว่านายท่านจะสนใจเรื่องของเด็กหนุ่มนั่นเป็นอย่างมาก ถ้าเขาเข้าร่วมนิกายเทพของเราจริง เขาจะสามารถแทนที่เจ้าและกลายเป็นบุตรของพระเจ้า . " ยู่เลอ ยิ้มบางๆที่มุมปากของเขา" นี่นับว่าดี และน่าสนใจยิ่งนัก ข้าต้องการคู่แข่งที่แข็งแกร่งอยู่เสมอ " ซือมู่ขมวดคิ้วขณะมองเขา จากนั้นเขาก็พยักหน้าช้าๆ " เจ้าควรตั้งใจให้ดี การได้รับความกรุณาจากท่านประมุขนั้น เจ้าจะต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก ข้ารู้ว่าความพยายามของเจ้านั้นมีมากกว่าใครๆ ฉะนั้นข้าจะเดิมพัน เพิ่มพันข้างเจ้า ข้าไม่อยากเห็นเจ้าล้มเหลว” " ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ว่าใคร จะเป็นเขาหรือเธอสุดท้ายคนที่จะยืนอยู่คือข้า !" ยู่เลอ รู้สึกสนุกสนาน ดวงตาของเขาใสดั่งคริสตัล เขามีความมั่นใจเป็นอย่างมาก และมันก็คือธรรมชาติที่ยอดฝีมือทุกคนสมควรจะมี เมื่อพวกเขามีความมั่นใจ แน่นอน พวกเขาจะไม่หวั่นเกรงต่อสิ่งเร้าใดๆ ซึ่งนั่นจะทำให้ไม่สามารถขัดขวางเส้นทางของพวกเขาได้ ยู่เลอ เป็นคนเช่นนั้น " นี่แหละ เหตุผลที่ข้าชื่นชมเจ้า " ซือมู่ ยังยิ้ม แม้จะแปลกใจกับพลังของฉื่อหยานที่เขาได้แสดงออกมา เขาก็รู้ว่าพลังของ ยู่เลอ ตลอดทั้งปีที่ผ่านมา ได้ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วหลังจากได้ต่อสู้กับเลี่ยฟงเมื่อปีนั้น ผ่านการต่อสู้แต่ละครั้ง เขาก็ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ซือมู่นั้นเชื่อมั่นในตัวยู่เลอเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คิดว่า ฉื่อหยาน ชานที่มาจากทะเลไม่มีสิ้นสุดจะมาแทนที่ยู่เลอในนิกายประกายแสงเทพได้ !
ตอนที่ 559 - บทที่ 559 เปิดเผย
ตอนที่ 560 - บทที่ 560 ตกลง
ตอนที่ 561 - บทที่ 561 ช่องว่างที่กว้างใหญ่
ตอนที่ 562 - บทที่ 562 ชื่อเสียงที่ชั่วร้าย
ตอนที่ 563 - บทที่ 563 ศรเทพดาวหาง
ตอนที่ 564 - บทที่ 564 หลอมรวมพลังแสง
ตอนที่ 565 - บทที่ 565 เมืองศิลามหัศจรรย์
ตอนที่ 566 - บทที่ 566 สัตว์อสูรอัศนีสวรรค์
ตอนที่ 567 - บทที่ 567 เนินนภาร่มรื่นโบราณ
ตอนที่ 568 - บทที่ 568 โลกใต้พิภพ
ตอนที่ 569 - บทที่ 569 เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
ตอนที่ 570 - บทที่ 570 ถ้ำคฤหาสน์โบราณ
ตอนที่ 571 - บทที่ 571 พุ่งผ่านทะลวงอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 572 - บทที่ 572 ทะลายนภา
ตอนที่ 573 - บทที่ 573 หญ้าตัดวิญญานเจ็ดแฉก
ตอนที่ 574 - บทที่ 574 อิจฉาตาร้อนเป็นอย่างมาก
ตอนที่ 575 - บทที่ 575 วิชาวิหารปฐพี
ตอนที่ 576 - บทที่ 576 ประทับใจ
ตอนที่ 577 - บทที่ 577 สิบเผ่าพันธ์โบราณ
ตอนที่ 578 - บทที่ 578 อาวุธศักดิ์สิทธิ์ !
ตอนที่ 579 - บทที่ 579 ยั่วยุ
ตอนที่ 580 - บทที่ 580 โจมตึตอบโต้
ตอนที่ 581 - บทที่ 581 การต่อสู้ที่รุนแรง
ตอนที่ 582 - บทที่ 582 สั่นสะเทือนพระเจ้า
ตอนที่ 583 - บทที่ 583 หลอมรวมโชคชะตา
ตอนที่ 584 - บทที่ 584 ร่างอมตะ !
ตอนที่ 585 - บทที่ 585 ลอกคราบ !
ตอนที่ 586 - บทที่ 586 มากเกินไป
ตอนที่ 587 - บทที่ 587 การต่อสู้ที่สาหัส
ตอนที่ 588 - บทที่ 588 รอยแยกโคมสวรรค์ฟ้า
ตอนที่ 589 - บทที่ 589 แผดเผาวิญญาน !
ตอนที่ 590 - บทที่ 590 ผลจากการกระทำ
ตอนที่ 591 - บทที่ 591 ทั่วๆไป !
ตอนที่ 592 - บทที่ 592 เข้าใจอย่างลึกซึ้ง
ตอนที่ 593 - บทที่ 593 การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
ตอนที่ 594 - บทที่ 594 ตำนาน
ตอนที่ 595 - บทที่ 595 การหลอมศพ
ตอนที่ 596 - บทที่ 596 เผ่าซากศพ
ตอนที่ 597 - บทที่ 597 วิชาหลอมเปลวไฟนภาศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 598 - บทที่ 598 ยักษ์ทองคำ
ตอนที่ 599 - บทที่ 599 ชำระล้างวิญญาน
ตอนที่ 600 - บทที่ 600 ไขกระดูกทองคำ
ตอนที่ 601 - 700
ตอนที่ 601 - บทที่ 601 หลอมสมบัติลับ
ตอนที่ 602 - บทที่ 602 อสูรล่าวิญญานทะลวงผ่าน !
ตอนที่ 603 - บทที่ 603 หายนะของเผ่าพันธ์
ตอนที่ 604 - บทที่ 604 ทะเลทมิฬไหลทะลัก
ตอนที่ 605 - บทที่ 605 แท่นบูชาเทพใต้พิภพ
ตอนที่ 606 - บทที่ 606 แยกกัน
ตอนที่ 607 - บทที่ 607 ภับพิบัติ
ตอนที่ 608 - บทที่ 608 คนเริ่ม
ตอนที่ 609 - บทที่ 609 โอกาส
ตอนที่ 610 - บทที่ 610 เปาโอ
ตอนที่ 611 - บทที่ 611 ตระกูลเปาโบราณ
ตอนที่ 612 - บทที่ 612 สัญลักษณ์โบราณ
ตอนที่ 613 - บทที่ 613 สายเลือดที่น่ารังเกียจ
ตอนที่ 614 - บทที่ 614 การเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 615 - บทที่ 615 ข้ามีบางอย่างจะพูด !
ตอนที่ 616 - บทที่ 616 เคลื่อนไหวตอบโต้
ตอนที่ 617 - บทที่ 617 แตกแยก
ตอนที่ 618 - บทที่ 618 ความสุขหลังจากนี้ ?
ตอนที่ 619 - บทที่ 619 หลอมสร้างครั้งใหญ่อย่างตื่นเต้น
ตอนที่ 620 - บทที่ 620 สถานการณ์ใหม่ !
ตอนที่ 621 - บทที่ 621 ตีสนิทสัปประหลาด
ตอนที่ 622 - บทที่ 622 มิตรภาพที่ดี
ตอนที่ 623 - บทที่ 623 สัตว์เดรัจฉานในคราบมนุษย์
ตอนที่ 624 - บทที่ 624 ผิดจรรยา !
ตอนที่ 625 - บทที่ 625 ทะเลสาบกระจก
ตอนที่ 626 - บทที่ 626 แก่นแท้ดาราดั้งเดิม
ตอนที่ 627 - บทที่ 627 ถ้าเราจะลงมือ อย่าได้ปล่อยให้ศัตรูมีแผน !
ตอนที่ 628 - บทที่ 628 ฆ่ามัน !
ตอนที่ 629 - บทที่ 629 ถอยคนละก้าว
ตอนที่ 630 - บทที่ 630 บ่อสรรสร้างศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 631 - บทที่ 631 พื้นที่ลับเปลวเพลิงเหมันต์
ตอนที่ 632 - บทที่ 632 อัจฉริยะ !
ตอนที่ 633 - บทที่ 633 จับกุม
ตอนที่ 634 - บทที่ 634 รับรู้จิตใจ
ตอนที่ 635 - บทที่ 635 จักพรรดิหยางเทียนบ้าคลั่ง !
ตอนที่ 636 - บทที่ 636 บุรุษผู้โหดเหี้ยม !
ตอนที่ 637 - บทที่ 637 หนามยอกเอาหนามบ่ง
ตอนที่ 638 - บทที่ 638 พื้นที่อารมณ์เชิงลบ
ตอนที่ 639 - บทที่ 639 ตอบโต้
ตอนที่ 640 - บทที่ 640 เผ่าอสูร ? เผ่าพระเจ้า ?
ตอนที่ 641 - บทที่ 641 แยกทาง
ตอนที่ 642 - บทที่ 642 หลอมร่างกายทั้งหมด !
ตอนที่ 643 - บทที่ 643 ราชาของป่ามืดนิรันดร์
ตอนที่ 644 - บทที่ 644 แท่นบูชาวิญญานเผ่าซากศพ
ตอนที่ 645 - บทที่ 645 ติดต่อกับดินแดนอื่น
ตอนที่ 646 - บทที่ 646 อย่าได้หวนกลับ !
ตอนที่ 647 - บทที่ 647 จนมุม
ตอนที่ 648 - บทที่ 648 ความลุ่มหลงที่ลึกซึ้ง - ความรักที่มากมาย
ตอนที่ 649 - บทที่ 649 แสงแห่งความหวังจากรุ่งอรุณ
ตอนที่ 650 - บทที่ 650 สร้างกำแพงเมือง
ตอนที่ 651 - บทที่ 651 ขับไล่ผู้มาเยือน
ตอนที่ 652 - บทที่ 652 ข้าคือผู้ปกครอง !
ตอนที่ 653 - บทที่ 653 สายลมและก้อนเมฆเคลื่อนไหว
ตอนที่ 654 - บทที่ 654 ขั้นตอนพิธีการยอมรับนายเหนือโดยแท้จริง
ตอนที่ 655 - บทที่ 655 ไม่มีทางกลับ !
ตอนที่ 656 - บทที่ 656 ผู้เฒ่าฉิเทียน
ตอนที่ 657 - บทที่ 657 หนีไม่รอด !
ตอนที่ 658 - บทที่ 658 พวกเราจะสู้ !
ตอนที่ 659 - บทที่ 659 ตบที่หน้า !
ตอนที่ 660 - บทที่ 660 ใช้อาวุธระดับพระเจ้า
ตอนที่ 661 - บทที่ 661 เปลวไฟแห่งความหวังที่ไม่มีวันมอดดับ
ตอนที่ 662 - บทที่ 662 ห้าองค์ประกอบอาณาจักรดั้งเดิม
ตอนที่ 663 - บทที่ 663 ที่เหลือข้าจัดการเอง !
ตอนที่ 664 - บทที่ 664 เปลี่ยนแปลงโครงสร้าง !
ตอนที่ 665 - บทที่ 665 ยั่วซึ่งๆหน้า !
ตอนที่ 666 - บทที่ 666 นรกแปดยอด
ตอนที่ 667 - บทที่ 667 นรกในหัวใจ
ตอนที่ 668 - บทที่ 668 ทุบตีจนอาเจียนออกมา !
ตอนที่ 669 - บทที่ 669 ทุกสิ่งที่เปลี่ยนไป !
ตอนที่ 670 - บทที่ 670 กลืนกิน !
ตอนที่ 671 - บทที่ 671 ตัดหัว !
ตอนที่ 672 - บทที่ 672 เราเชื่อผู้อาวุโสหลง
ตอนที่ 673 - บทที่ 673 ร้อยบุปผาบาน
ตอนที่ 674 - บทที่ 674 ข้าไม่ต้องการพวกเขา !
ตอนที่ 675 - บทที่ 675 น่าเกรงขาม
ตอนที่ 676 - บทที่ 676 โชคชะตานั้นอยู่ข้างเจ้า
ตอนที่ 677 - บทที่ 677 ทางเข้าพื้นที่ลับอีกทางหนึ่ง
ตอนที่ 678 - บทที่ 678 เศษซากวิญญาน
ตอนที่ 679 - บทที่ 679 ดื่ม
ตอนที่ 680 - บทที่ 680 เข็มทดสอบอสูร
ตอนที่ 681 - บทที่ 681 นั่นคือสิ่งที่เราทำกัน !
ตอนที่ 682 - บทที่ 682 สถานการณ์ใหม่ !
ตอนที่ 683 - บทที่ 683 ร่วมมือกันเพื่อความก้าวหน้า
ตอนที่ 684 - บทที่ 684 ผนึกความรู้ที่อยู่นิรันดร์
ตอนที่ 685 - บทที่ 685 แท่นบูชาวิญญานสามชั้น
ตอนที่ 686 - บทที่ 686 ระดับพระเจ้าแท้จริง
ตอนที่ 687 - ตอนที่ 687 : ปล่อยวาง
ตอนที่ 688 - บทที่ 688 ดินแดนรกร้างโบราณ และ ชายแดนทะเล
ตอนที่ 689 - บทที่ 689 ดินแดนอสูรที่ 2
ตอนที่ 690 - บทที่ 690 เปลวไฟภูติวิญญานหยิน
ตอนที่ 691 - บทที่ 691 รูปปั้นเทพอสูร
ตอนที่ 692 - Chapter 692 รับการสืบทอด
ตอนที่ 693 - บทที่ 693 สัญลักษณ์
ตอนที่ 694 - บทที่ 694 ภาพวาดหลาวหลัว
ตอนที่ 695 - บทที่ 695 เผ่าอสูรนิรันดร์
ตอนที่ 696 - บทที่ 696 เปิด
ตอนที่ 697 - บทที่ 697 ดินแดนเวิ้งวางแห่งความตาย
ตอนที่ 698 - บทที่ 698 รุ่งสางแห่งความหวังท่ามกลางซากปรักหักพัง
ตอนที่ 699 - บทที่ 699 ทะลอุกกาบาต
ตอนที่ 700 - บทที่ 700 เสียสละ
ตอนที่ 701 - 800
ตอนที่ 701 - บทที่ 701 การต่อสู้ที่รุนแรงของเปลวไฟนภา
ตอนที่ 702 - บทที่ 702 กายเทพ ?
ตอนที่ 703 - บทที่ 703 แก่นแท้กลืนกินดั้งเดิม
ตอนที่ 704 - บทที่ 704 เส้นทางแนวหน้า
ตอนที่ 705 - บทที่ 705 พื้นที่เหมืองต่างแดน
ตอนที่ 706 - บทที่ 706 ถูกบังคับ
ตอนที่ 707 - บทที่ 707 ระดับสามเทพผู้ยิ่งใหญ่
ตอนที่ 708 - บทที่ 708 แยกหนี
ตอนที่ 709 - บทที่ 709 ดวงดาวหกสมุนไพร
ตอนที่ 710 - บทที่ 710 - หม้อสมุนไพรร่างมนุษย์
ตอนที่ 711 - ตอนที่ 711 การดับสูญของร่างกายเมื่อถึงขีดสุด
ตอนที่ 712 - บทที่ 712 ท่านหญิงปี้โหลว
ตอนที่ 713 - บทที่ 713 สะบักสะบอม
ตอนที่ 714 - บทที่ 714 ก้าวผ่านทุกความยากลำบาก !
ตอนที่ 715 - บทที่ 715 พื้นที่เปลวดาราโหม
ตอนที่ 716 - บทที่ 716 ข้อตกลงครั้งใหญ่
ตอนที่ 717 - บทที่ 717 แก่นแท้พระเจ้า
ตอนที่ 718 - บทที่ 718 เจ้าหญิงจื่อเหยา
ตอนที่ 719 - บทที่ 719 บดขยี้
ตอนที่ 720 - Chapter 720 ประสิทธิภาพของฉื่อหยาน
ตอนที่ 721 - Chapter 721 บ้านพักตากอากาศเคลื่อนที่ของจักรพรรดิ์
ตอนที่ 722 - บทที่ 722 : ศึกนัดหมาย
ตอนที่ 723 - บทที่ 723 ศักดินาของขุนนางในพื้นที่
ตอนที่ 724 - บทที่ 724 เปิดทาง
ตอนที่ 725 - บทที่ 725 เปิดเผย
ตอนที่ 726 - บทที่ 726 ความรู้ความเข้าใจที่ก้าวหน้า
ตอนที่ 727 - บทที่ 727 แก่นแท้ความรู้ พิธีฝังศพวิญญานแดนมรณะ
ตอนที่ 728 - บทที่ 728 ขุนนางผู้เอ่ยปากยอมแพ้
ตอนที่ 729 - บทที่ 729 สานต่อสถานะใหม่
ตอนที่ 730 - บทที่ 730 พื้นที่ระเบิดแสงอาทิตย์ดารา
ตอนที่ 731 - บทที่ 731 โจรสลัดอวกาศ
ตอนที่ 732 - บทที่ 732 คำมั่นสัญญาของจื่อเหยา
ตอนที่ 733 - บทที่ 733 ร่วมทุกข์
ตอนที่ 734 - บทที่ 734 นักล่ากระหายเลือดคาถัว
ตอนที่ 735 - บทที่ 735 สูญหาย
ตอนที่ 736 - บทที่ 736 เจ้า.... สมองมีปัญหารึไง ?
ตอนที่ 737 - บทที่ 737 แสงเทพจักรวาล
ตอนที่ 738 - บทที่ 738 ตะวันโชติช่วง
ตอนที่ 739 - บทที่ 739 ผลึกแก่นภูเขาไฟ
ตอนที่ 740 - บทที่ 740 ไม่มีทางเลือกในสถานการณ์ที่วุ่นวายเช่นนี้
ตอนที่ 741 - บทที่ 741 ความเข้าใจใหม่ !
ตอนที่ 742 - บทที่ 742 ตอบแทน
ตอนที่ 743 - บทที่ 743 นกสีชาด - สัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 744 - บทที่ 744 พื้นที่สนามแม่เหล็กดั้งเดิม
ตอนที่ 745 - บทที่ 745 แก่นแท้ดวงอาทิตย์ดั้งเดิม
ตอนที่ 746 - บทที่ 746 กลั่นความรู้ความเข้าใจแห่งพลัง
ตอนที่ 747 - บทที่ 747 นภาที่สามระดับพระเจ้าแท้จริง
ตอนที่ 748 - บทที่ 748 วิญญาณนิพพาน
ตอนที่ 749 - บทที่ 749 ความรู้ความเข้าใจหายนะ
ตอนที่ 750 - บทที่ 750
ตอนที่ 751 - 751
ตอนที่ 752 - 752
ตอนที่ 753 - 753
ตอนที่ 754 - 754
ตอนที่ 755 - 755
ตอนที่ 756 - 756
ตอนที่ 757 - Chapter 757: การกลั่นอาวุธศักดิ์สิทธิ์!
ตอนที่ 758 - Chapter 758: เปลวไฟนภาขึ้นสวรรค์
ตอนที่ 759 - Chapter 759: เหรียญตรายมโลก
ตอนที่ 760 - บทที่ 760 การบรรจบกันของดวงจันทร์ที่เจิดจรัส
ตอนที่ 761 - บทที่ 761 ระเบิดสนามแม่เหล็กทมิฬมรณะ
ตอนที่ 762 - บทที่ 762 สัญลักษณ์ลึกลับ
ตอนที่ 763 - บทที่ 763 โลหิตอสูรหล่อเลี้ยงร่างกาย
ตอนที่ 764 - บทที่ 764 รุ่งอรุณโลหิตแห่งการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 765 - บทที่ 765 ดาวโลกัน
ตอนที่ 766 - บทที่ 766 คลื่นใต้น้ำ
ตอนที่ 767 - บทที่ 767 ฆ่าไก่ด้วยมีดแล่เนื้อ
ตอนที่ 768 - บทที่ 768 ซ่อนจุดอ่อนด้วยความเงียบ
ตอนที่ 769 - บทที่ 769 เสียหน้ากันทั่ว
ตอนที่ 770 - บทที่ 770 ไม่เกินร้อยปี ข้าจะตัดหัวของเจ้า !
ตอนที่ 771 - Chapter 771: เพียงลำพัง
ตอนที่ 772 - Chapter 772: แสวงหาการต่อสู้!
ตอนที่ 773 - Chapter 773: การต่อสู้ที่แสนมีค่า
ตอนที่ 774 - Chapter 774: ตัดนภา!
ตอนที่ 775 - Chapter 775: วิชานภาสูญ!
ตอนที่ 776 - บทที่ 776: การเลือกเป้าหมายที่ยากจะเริ่ม
ตอนที่ 777 - บทที่ 777 แข็งแกร่งยิ่งขึ้น !
ตอนที่ 778 - บทที่ 778 สีที่แท้จริง
ตอนที่ 779 - บทที่ 779 การเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัว
ตอนที่ 780 - บทที่ 780 หัวใจราชันย์
ตอนที่ 781 - บทที่ 781 ปาฏิหาริย์
ตอนที่ 782 - บทที่ 782 ระดับพระเจ้าราชันย์
ตอนที่ 783 - บทที่ 783 เข้าสู่แก่นแท้
ตอนที่ 784 - บทที่ 784 มนุษย์เฒ่าเจ้าเล่ห์
ตอนที่ 785 - บทที่ 785 แก่นแท้พื้นที่มายา
ตอนที่ 786 - บทที่ 786 ทำลายภาพมายา
ตอนที่ 787 - บทที่ 787 โจมตีตอบโต้
ตอนที่ 788 - บทที่ 788 บุกเข้าไปในเขตต้องห้าม
ตอนที่ 789 - บทที่ 789 แสดงพลัง
ตอนที่ 790 - บทที่ 790 พื้นที่ต้องห้ามมหัศจรรย์
ตอนที่ 791 - บทที่ 791 หายไปอย่างไร้ร่องรอย
ตอนที่ 792 - บทที่ 792 ทำลายอุปสรรคอย่างใจเย็น
ตอนที่ 793 - บทที่ 793 พบชั้นนอก
ตอนที่ 794 - บทที่ 794 นภาทมิฬ
ตอนที่ 795 - บทที่ 795 ตัวตนที่เล็กจ้อยผู้สั่นสะเทือน
ตอนที่ 796 - บทที่ 796 เก็บซ่อนความแข็งแกร่ง
ตอนที่ 797 - บทที่ 797 ไม้อมตะ
ตอนที่ 798 - บทที่ 798 แผนที่ดวงดาว
ตอนที่ 799 - บทที่ 799 แยกเขี้ยว
ตอนที่ 800 - บทที่ 800 ฆ่าอย่างเด็ดขาด
ตอนที่ 801 - 900
ตอนที่ 801 - Chapter 801: พัวพันอย่างบ้าเลือด
ตอนที่ 802 - Chapter 802: เสียงอึกทึกบนอุกาบาต
ตอนที่ 803 - Chapter 803: สมบัติสำคัญ
ตอนที่ 804 - Chapter 804 ไร้ซึ่งเมตตา
ตอนที่ 805 - 805 เรือรบของหัวหน้ากองกระโหลกอาบเลือด
ตอนที่ 806 - Chapter 806 ผลึกจินตนาการอันว่างเปล่า
ตอนที่ 807 - Chapter 807: เข้าไปมีส่วนด้วย
ตอนที่ 808 - 808 ห้วงทะเลวิญญาณสีเลือด
ตอนที่ 809 - Chapter 809: เพื่อนเก่าที่ประสบกับความโชคร้าย
ตอนที่ 810 - Chapter 810: การจราจลในอวกาศ
ตอนที่ 811 - Chapter 811: ทางช้างเผือกต่างเอกภพ
ตอนที่ 812 - Chapter 812: พบกับเปลวไฟอัสนีผลาญโลกาอีกครั้ง!
ตอนที่ 813 - Chapter 813: บรรลุ!
ตอนที่ 814 - บทที่ 814 วีรบุรุษผู้โดดเด่นท่ามกลางความวุ่นวาย
ตอนที่ 815 - บทที่ 815 ข้อตกลงเพียงหนึ่งเดียว
ตอนที่ 816 - บทที่ 816 เมืองทัณสวรรค์
ตอนที่ 817 - บทที่ 817 เมฆหนา , สายลมกรรโชก
ตอนที่ 818 - บทที่ 818 การต่อสู้ด้วยปัญญา
ตอนที่ 819 - บทที่ 819 เกินไป ?
ตอนที่ 820 - บทที่ 820 คำแนะนำจากวิญญานในแหวน
ตอนที่ 821 - บทที่ 821 หักหลัง
ตอนที่ 822 - บทที่ 822 เข้าร่วมงานอย่างเด็ดเดี่ยว
ตอนที่ 823 - บทที่ 823 อย่าเอนเอียงเกินไป
ตอนที่ 824 - บทที่ 824 เหตุใดเจ้าจุงได้หน้าหนาเช่นนี้ ?
ตอนที่ 825 - บทที่ 825 โดดเด่น !
ตอนที่ 826 - บทที่ 826 คนเดียวทำเสียเรื่่อง !
ตอนที่ 827 - บทที่ 827 เขาดำ เผ่าอสูร
ตอนที่ 828 - บทที่ 828 ทำลายน้ำแข็งออกมา!
ตอนที่ 829 - บทที่ 829 ชื่อเสียงลือหลังจบการต่อสู้
ตอนที่ 830 - บทที่ 830 ความขมขื่นของจื่อเหยา
ตอนที่ 831 - บทที่ 831 เดิมพันกับอนาคตของเจ้า !
ตอนที่ 832 - บทที่ 832 สัญญลักษณ์ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ตอนที่ 833 - บทที่ 833 เฟยหลาน
ตอนที่ 834 - บทที่ 834 มือน่ากลัวที่มองไม่เห็น
ตอนที่ 835 - บทที่ 835 ยอดฝีมือลึกลับ
ตอนที่ 836 - บทที่ 836 หลอมรวม
ตอนที่ 837 - บทที่ 837 โล่ยักษ์สีชาด
ตอนที่ 838 - บทที่ 838 โลหิตค่ำทมิฬ
ตอนที่ 839 - บทที่ 839 ความปรารถนาในหัวใจ
ตอนที่ 840 - บทที่ 840 โต้แย้ง
ตอนที่ 841 - บทที่ 841 ต่อสู้อย่างบ้าคลั่ง
ตอนที่ 842 - บทที่ 842 ผลตอบแทนของผลึกศีกดิ์สิทธิ์ระดับสูงหมื่นก้อน
ตอนที่ 843 - บทที่ 843 หัวใจแห่งความมืด
ตอนที่ 844 - บทที่ 844 เราจะทำอะไรได้บ้าง ?
ตอนที่ 845 - บทที่ 845 ความมืดปกคลุม
ตอนที่ 846 - บทที่ 846 มือขาวซีดยักษ์
ตอนที่ 847 - บทที่ 847 งานเลี้ยงนองเลือดครั้งยิ่งใหญ่
ตอนที่ 848 - บทที่ 848 ข้าขอโทษด้วย ข้าเลือกเขา
ตอนที่ 849 - บทที่ 849 มือลนไฟ …. ความรู้สึกที่ร้อนรุ่ม
ตอนที่ 850 - บทที่ 850 รูปแบบโลหิต !
ตอนที่ 851 - Chapter 851: ท้องฟ้าที่มืดครึ้ม
ตอนที่ 852 - Chapter 852: เห็นแก่หน้าฉื่อหยาน
ตอนที่ 853 - Chapter 853: ดักแด้ที่แตกออก
ตอนที่ 854 - Chapter 854: ยังไม่รับปากว่าเป็นลูกเขย
ตอนที่ 855 - Chapter 855: ฆ่ากัน ต่อหน้าต่อตา!
ตอนที่ 856 - Chapter 856: ดินแดนต้องห้ามอันน่าพิศวง
ตอนที่ 857 - Chapter 857: ข้าคิดว่าข้าสามารถทำลายเจ้าได้ตอนนี้
ตอนที่ 858 - Chapter 858: แสงดาวที่ไม่มีวันดับไป
ตอนที่ 859 - Chapter 859: สนามแก่นเจตจำนง
ตอนที่ 860 - ตอนที่ 860: ของขวัญมากมายจากผู้ที่จากไป
ตอนที่ 861 - Chapter 861: ส่งมอบคืนสู่ผู้ครอบครองโดยชอบธรรม
ตอนที่ 862 - Chapter 862: คำสาบาน
ตอนที่ 863 - Chapter 863: อาหารอันโอชะ
ตอนที่ 864 - Chapter 864: การตกผลึกของพิษ
ตอนที่ 865 - Chapter 865: การแลกเปลี่ยน
ตอนที่ 866 - Chapter 866: ทุกคนมีโอกาศ
ตอนที่ 867 - Chapter 867: ร้องขอความตาย
ตอนที่ 868 - 868
ตอนที่ 869 - 869
ตอนที่ 870 - 870
ตอนที่ 871 - 871
ตอนที่ 872 - 872
ตอนที่ 873 - 873
ตอนที่ 874 - บทที่ 874 เรามีคนมากมายที่นี่ !
ตอนที่ 875 - บทที่ 875 ดอกไม้ปีศาจเบ่งบาน
ตอนที่ 876 - บทที่ 876 ดอกไม้ปีศาจคุกทมิฬ
ตอนที่ 877 - บทที่ 877 สิ่งที่มาจากเผ่าเทพ
ตอนที่ 878 - บทที่ 878 ผู้ฟื้นคืนจากเผ่าเทพ
ตอนที่ 879 - บทที่ 879 ใบหน้ายิ้มบนศิลาจารึกหิน
ตอนที่ 880 - บทที่ 880 อัญเชิญดาบศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 881 - บทที่ 881 ตื่น !
ตอนที่ 882 - บทที่ 882 แสงอัศนีศักดิ์สิทธิ์
ตอนที่ 883 - บทที่ 883 ดิ้นรน
ตอนที่ 884 - บทที่ 884 แท่นบูชาวิญญานสี่ชั้นหนีกระเจิง
ตอนที่ 885 - บทที่ 885 เส้นทางแห่งความว่างเปล่า
ตอนที่ 886 - บทที่ 886 แค่เพื่อน…
ตอนที่ 887 - บทที่ 887 ไม่สามารถเป็นเฉกเช่นคนทั่วไป
ตอนที่ 888 - บทที่ 888 เจ้าเป็นสัตว์อสูรตัวจิ๋ว ?
ตอนที่ 889 - บทที่ 889 แปดมรดกสืบทอดอันยิ่งใหญ่ !
ตอนที่ 890 - บทที่ 890 อยู่อย่างสามัคคี
ตอนที่ 891 - บทที่ 891 เผ่ายักษ์
ตอนที่ 892 - บทที่ 892 เขตแดนสวรรค์
ตอนที่ 893 - บทที่ 893 ความรู้สึกที่คุ้นเคย
ตอนที่ 894 - บทที่ 894 เชื่อมต่อกับบ้านเกิด
ตอนที่ 895 - บทที่ 895 หวนคืน
ตอนที่ 896 - บทที่ 896 ผู้นำความหวัง
ตอนที่ 897 - บทที่ 897 การค้นพบที่น่าอัศจรรย์ !
ตอนที่ 898 - บทที่ 898 เจ้าของเขตแดนแรกเริ่ม
ตอนที่ 899 - บทที่ 899 เปลวไฟอสูรโบราณ
ตอนที่ 900 - บทที่ 900 ดินแดนลึกลับที่ไม่รู้จัก
ตอนที่ 901 - 1000
ตอนที่ 901 - Chapter 901: แก่นแท้ดั้งเดิม
ตอนที่ 902 - Chapter 902: เปลวไฟนภาอันดับแรก
ตอนที่ 903 - Chapter 903:ช่วงชิงแก่นแท้ดั้งเดิม!
ตอนที่ 904 - Chapter 904: ผู้รู้เห็นเหตุการณ์หลายพันล้านปีก่อน
ตอนที่ 905 - Chapter 905: สองวิญญาณ
ตอนที่ 906 - Chapter 906: ระดับพระเจ้าดั้งเดิม!
ตอนที่ 907 - Chapter 907: พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียว
ตอนที่ 908 - Chapter 908: ข่าวใหม่ของนาง
ตอนที่ 909 - Chapter 909: การอพยกครั้งใหญ่
ตอนที่ 910 - Chapter 910: ลึกลงไปหนึ่งพันไมล์
ตอนที่ 911 - Chapter 911: ดอกบัวพันกลีบ
ตอนที่ 912 - Chapter 912: หินหนักไร้สิ้น
ตอนที่ 913 - Chapter 913: ซ่อมแซมรูปแบบโบราณ
ตอนที่ 914 - Chapter 914 : ความลับเมืองโบราณ
ตอนที่ 915 - Chapter 915: การเก็บเกี่ยว
ตอนที่ 916 - Chapter 916: ค่าไถ่ผลึกศักดิ์สิทธิ์เจ็ดแสนก้อน
ตอนที่ 917 - Chapter 917: จักรพรรดิหยางเทียนคือผู้ที่เตรียมการเป็นอย่างดี
ตอนที่ 918 - Chapter 918: การเดินทางอันโดดเดียวที่ยาวนาน
ตอนที่ 919 - Chapter 919: กองกำลังง้าวโลหิต
ตอนที่ 920 - Chapter 920: วันนี้ ข้าจะมาเติมเต็มคำพูดของข้า
ตอนที่ 921 - บทที่ 921 เจ้าหนะได้ตายไปแล้ว
ตอนที่ 922 - บทที่ 922 ความแตกต่างของพลัง
ตอนที่ 923 - บทที่ 923 พลังต้องห้าม
ตอนที่ 924 - บทที่ 924 รางวัลล้านเดียว
ตอนที่ 925 - บทที่ 925 ธุรกิจใหญ่
ตอนที่ 926 - บทที่ 926 ทรัพสมบัติย์
ตอนที่ 927 - บทที่ 927 เหยือกน้ำแข็งคราม
ตอนที่ 928 - บทที่ 928 รับฟัง
ตอนที่ 929 - บทที่ 929 ชิงไหวพริบ
ตอนที่ 930 - บทที่ 930 เล่นได้ดี !
ตอนที่ 931 - บทที่ 931 ฉกฉวยทุกสิ่ง
ตอนที่ 932 - บทที่ 932 เปลี่ยนเลือด !
ตอนที่ 933 - บทที่ 933 เลือดที่เดือดพล่าน ? ร่างที่สมบูรณ์แบบ
ตอนที่ 934 - บทที่ 934 การจัดการที่เหมาะสม
ตอนที่ 935 - บทที่ 935 โอกาส
ตอนที่ 936 - บทที่ 936 กอด
ตอนที่ 937 - บทที่ 937 พื้นที่ดาวสลาย
ตอนที่ 938 - บทที่ 938 กลายเป็นศัตรู
ตอนที่ 939 - บทที่ 939 หญ้าอมตะ
ตอนที่ 940 - บทที่ 940 ศัตรูบนทางเดินที่คับแคบ
ตอนที่ 941 - บทที่ 941 มันมืด เจ้าหลับตาเถอะ หญิงสาวเผ่าหน้ากากผีก็อุทานออกมาด้วยสีหน้าเย็นชา พลังที่นุ่มนวลของน้ำก็ปรากฏขึ้นบนฝ่ามือบางของนาง มันกลั่นตัวเป็นหยดน้ำบริสุทธิ์ นางไม่ได้พูดอะไรไร้สาระแต่ และโจมตีพวกเขาจากระยะไกล หยดน้ำนี้ราวกับเป็นทะเลกว้างใหญ่ที่หล่นลงมาจากท้องฟ้า หยดน้ำนี้มีขนาดใหญ่เท่ากับเม็ดข้าว มันใสราวกับคริสตัลที่ส่องแสงบางๆ กลิ่นอายของมันบางเบาแต่เวิ้งวาง ขณะที่มันหล่นลงมา ขนาดของมันก็ขยายใหญ่ขึ้น ไม่นานมันก็มีขนาดเท่ากับกำปั้น อัดแน่นด้วยพลังเท่ากับคนพันคนและพลังน้ำ ฉื่อหยาน เฟยหลาน ลีโอน่า คาถัว ก็กลายเป็นจริงจังแท่นบูชาวิญญานของพวกเขาหมุนช้าราวกับจมอยู่ในโคลน ซึ่งมันเชื่องช้าจนส่งผลให้การไหลเวียนของพลังกลายเป็นชะลอตัว หวือหวือหวือ ! น้ำก็หยดลงมา เสียงดังเจาะแห้วหูดังลั่นราวกับมีภูเขาถล่ม ชายเผ่าหน้ากากผีเคลื่อนไหวสนับไปมาอย่างแปลกประหาด เขายิ้มอย่างสดใสและงูไฟสองตัวก็บินออกมาจากดวงตาของเขา กลุ่มก้อนแสงสว่างสีแดงก็ขยายออกไปร้อยเมตร แม้ระยะระหว่างพวกเขาจะห่างกัน พวกมันก็ยังโจมตีไปถึงเฟยหลานและลีโอน่า คนจากเผ่าหน้ากากผีสองคนนี้ดูราวกับเป็นหสายหรือสามีภรรยากัน คนหนึ่งใช้พลังไฟ คนหนึ่งใช้พลังน้ำ พลังของพวกเขานั้นตรงข้ามกัน แต่ก็สามารถสนับสนุนกันได้ ไม่เพียงเท่านั้น พลังไฟของผู้ชายยังสามารถเสริมสร้างกลิ่นอายพลังน้ำของผู้หญิงได้ ในเวลาเดียวกัน พลังน้ำที่นุ่มนวของผู้หญิงก็เปลี่ยนเปลวไฟไปอย่างเห็นได้ชัด " ระวัง ! " เฟยหลั่นร้องออกมา ร่างของนางก็หายไป สักครู่ต่อมา เส้นสายสีขาวซีดที่เต็มไปด้วยพลังกรัดกร่อนก็ปรากฏอยู่กลางอากาศระหว่างพวกเขา พวกมันทักทอกันราวกับใยแมงมุมหนา ครอบคลุมพื้นที่ทุกตารางนิ้ว ชี่ ชี่ …... เส้นสายที่กัดกร่อนหลายร้อยเส้นหลอมรวมกันเป็นหนึ่งและไหลไปที่หยดน้ำ เกิดเป็นเสียงบางสิ่งถูกละลายดังขึ้น หยดน้ำขนาดเท่ากับกำปั้นก็หดตัวอย่างรวดเร็วพร้อมกับปริมาณของไอน้ำที่ระเหยออกมา กลิ่นอายของเฟยหลานก็เปลี่ยนไป กายเทพของนางกลายเป็นอากาศกัดกร่อนไหลไปยังชายเผ่าหน้ากากผี ชายเผ่าหน้ากากผีก็ตกใจเป็นอย่างมาก เขาตกตะลึงในพลังที่เฟยหลานฝึกบ่มเพาะ พลังกัดกร่อนเป็นหนึ่งในแปดพลังของแปดขบวนแห่ศพกระหายเลือด มันหายากไม่ว่าจะเป็นในพื้นที่ดวงดาวใด มันมีลักษระเฉพาะเมื่อเทียบกัพลังอื่นๆที่กระจายอยู่ทั่ว มีเพียงไม่กี่คนที่รู้จักพลังนี้ ด้วยความโหดเหี้ยมและป่าเถื่อนของพังนี้ มันจึงเต็มไปด้วยอันตรายและความน่ากลัว คนจากเผ่าหน้ากากผีทั้งสองรู้ได้ทันทีเมื่อเห็นพลังกัดกร่อนของนาง ทันทีพวกเขาก็กลายเป็นจริงจัง ตอนนี้เอง ลีโอน่าก็ขยายแก่นแท้พระเจ้าของนางออกมา ความมืดไม่มีที่สิ้นสุดกระจายออกมาจากร่างกายนางเหมือนกับผ้าม่านสีดำในท้องฟ้า กลายเป็นเงาปกคลุมไปทั่วและดูดกลืนแสงทั้งหมด สภาพแวดล้อมก็เริ่มกลายเป็นมืดมิด . . . . . . . ความมืดนี้กลืนกินแสงทุกอย่างในระยะร้อยไมล์รอบๆลีโอน่า ผู้คนไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลยในสภาพเช่นนี้ ความมืดนี้แม้ไม่ได้ส่งผลกระทบทางกายภาพต่อผู้คน แต่มันส่งผลกับห้วงจิตสำนึก การรับรู้ และ จิตใจ ! ท่ามกลางความมืดมิด ทั้งสองที่มาจากเผ่าหน้ากากผีก็ถูกปิดกั้นประสาทสัมพัสทั้ง 5 สายตาของพวกเขามองไม่สามารถมองเห็นได้ กายเทพของพวกเขาไม่อาตสัมพัสถึงการเคลื่อนไหวรอบๆได้ และพลังวิญญานหรือจิตสำนึกวิญญานของพวกเขาไม่สามารถรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายของสิ่งมีชีวิตใด พวกเขาราวกับกลายเป็นคนพิการ พลังความมืดของลีโอน่าได้ปิดกั้นดวงตาและจิตสำนึกวิญญานของทุกคน ยกเว้นตนเอง นางไม่ได้รับผลกระทบ และเคลื่อนไหวอย่างลื่นไหลท่ามกลางความมืดมิด นางไปถึงตัวคนจากเผ่าหน้ากากผีได้อย่างง่ายดายเพื่อที่จะฆ่าพวกเขา ฉื่อหยานและคาถัวก็ถูกปกคลุมด้วยความมืดเช่นกัน การรับรู้ของพวกเขาไม่ต่างกับสองคนนั้นเลย แม้ว่าพวกเขาตะลืมตา แต่มันก็มืดสนิทราวกับคนตาบอด สัมพัสทั้งหมดของพวกเขาถูกปิดกั้น แต่มันก็แค่ชั่วคราว หลังจาก ผ่านไปสามวินาที ความรู้สึกที่มหัศจรรย์พร้อมกับพลังบางอย่างก็ไหลลงมาจากท้องฟ้า ประทะเข้ากับพวกเขา ภายใต้พลังแปลกประหลาดนี้พวกเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งอย่างและจิตสำนึกวิญญานก็ไม่ได้ถูกปิดกั้นอีกต่อไป ทั้งสองมองหน้ากัน พวกเขามีสีหน้าประหลาดใจ แต่สักพักก็เข้าใจได้ทันทีว่ามันคือพลังของลีโอน่า ตอนนี้นางสามารถปล่อยความมืดและควบคุมมันได้ตามที่ใจนึก นางสามารถใช้ความมืดห่อหุ้มคนหรือสิ่งใดก็ได้ตามที่นางคิด ตอนในเมืองทัณสวรรค์ นางยังไม่สามารถควบคุมพลังความมืดได้ถึงระดับนี้ แต่ตอนนี้นางสามารถควบคุมและจัดการมันได้อย่างง่ายดาย นี่แสดงให้เห็นว่าความรู้เกี่ยวกับพลังแห่งความมืดของนางได้ก้าวเข้าสู่ระดับใหม่ทั้งหมด ดังนั้น ฉื่อหยานและคาถัวจึงมองเห็นเงาสีดำโฉบเหนือชายหญิงจากเผ่าหน้ากากผี มันดูเหมือนกับวิญญานโหยหวนที่กำลังค่อยๆแทรกซึมเข้าไปในหัวของพวกเขาและแฝงอยู่ในวิญญานของพวกเขา่ ลีโอน่า ดูเหมือนจะเข้าไปในห้วงจิตสำนึกของอีกฝ่ายได้ ! ฉื่อหยานก็กลัว ความกลัวปรากฏบนใบหน้าของเขาพร้อมกับความตกตะลึง คาถัวตัวสั่น ดูเหมือนว่าเขาเองก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน พลังแห่งความโกลาหลของเขาไหลออกมาอย่างช้าๆ หมุนวนรอบร่างของเขาเพื่อปกป้องแท่นบูชาวิญญานและการโจมตีของอีกฝ่าย วิญญาณนั้นเป็นรากฐานของชีวิต มันคือศูนย์ควบคุมพลังของนักรบ ซึ่งอยู่ลึกเข้าไปในมันสมอง เมื่อมันถูกบุกรุก วิญญาณก็จะหยุดเคลื่อนไหว ตอนนั้นจะเหมือนมีมือยักษ์จับพลังชีวิตของพวกเขาไว้ทั้งหมด ผู้หญิงจากเผ่าหน้ากากผีนั้นอยู่นภาแรกระดับพระเจ้าสวรรค์ ระดับการบ่มเพาะของนางสูงกว่าลีโอน่าหนึ่งระดับ . . . แต่ในความมืดที่สมบูรณ์ จิตใจของนางกลับถูกครอบคลุมและไม่สามารถทำอะไรเพื่อต่อต้านการบุกรุกเข้ามาในห้วงจิตสำนึกได้เลย ยิ่งใหญ่และเวิ้งว้าง กลิ่นอายบางๆของน้ำทันทีก็ปั่นป่วน น้ำที่นางกลั่นและหยดลงมาทันทีก็ระเบิดออก เหมือจกระจกที่ตกแตก โฟมและฟองอากาศกระจายเต็มทั่วท้องฟ้าและตกลงมา แต่ละฟองอากาศนั้นเต็มไปด้วยพลังแห่งน้ำที่สามารถปิดกั้นวิญญานได้ อย่างไรก็ตาม ภายใต้ความมืดมิด จิตสำนึกวิญญานของนางไม่อาจควบคุมน้ำเหล่านั้นได้ นางจึงไม่สามารถทำอันตรายใดๆกับฉื่อหยานและคาถัวได้ อย่าว่าแต่โจมตีลีโอน่าที่เป็นผู้ควบคุมความมืดนี้เลย ชะงัก , เสียงร้องแหลมเจาะแก้วหูก็ดังออกมาจากหญิงสาวเผ่าหน้ากากผี เป็นรอยข่วนปรากฏบนใบหน้าของนางพร้อมกับที่นางร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง มือหยกของนางกำลังจับข่วนใบหน้าที่ภาคภูมิใจของตน เลือดไหลลงมาจากบาดแผลที่ลึกไปถึงกระดูกบนใบหน้าของนาง ! เลือดที่ดูเหมือนงูประหลาดไหลลงมาที่ข้อมือขาวของนาง มันดูแปลกและชั่วร้ายจนสามารถทำให้ผู้คนขนลุก หญิงสาวที่งดงามเหมือนเทพธิดาตอนนี้เป็นเหมือนกับผี ตอนนี้นางดูแย่กว่าลีโอน่าเสียอีก ! นี้คือการแก้แค้นของลีโอน่า! นี่คือปีศาจคลั่ง ผู้บัญชาการกองกำลังโลหิตของจักรวรรดินภาทมิฬ เมื่อลีโอน่าบ้าคลั่ง ฉื่อหยานและคาถัวก็กลายเป็นหวาดกลัวทันที พวกเขาสีหน้าเปลี่ยนไปและความกลัวก็ปรากฏลึกในดวงตาของพวกเขาที่จ้องมองกัน ฉื่อหยานก็ตัดสินใจ จากนี้ไป เขาต้องจำที่จะไม่ขัดแย้งความเห็นของลีโอน่า เพราะอาจจะโดนนางโต้ตอบเช่นนี้ก็ได้ ! อ มันกลับกลายเป็นว่า มันไม่ใช่ว่านางไม่สนใจเกี่ยวกับลักษณะของนาง ในทางตรงกันข้ามนางกับคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใครที่กล้าดูถูกและมองนางด้วยสายตาเหยียดยามจะต้องโดนโต้ตอบจนนองเลือดเช่นนี้แน่นอน ! เห็นได้ชัดว่า หญิงสาวเผ่าหน้ากากผีถูกลีโอน่าครอบครองจิตใจไปแล้ว ตอนนี้นางกำลังทำลายใบหน้าของตัวเอง บางทีนางอาจจะรู้เรื่องในสิ่งที่นางกำลังทำ แต่นางไม่สามารถต้านทานหรือควบคุมความคิดของตนเองได้ ฉื่อหยาน เดาว่านางจะต้องยังมีความรู้สึกและสติจากเหตุการณ์ที่น่าอนาถนี้แน่นอน ดูได้จากการที่นางกรีดร้องออกมาราวกับเสียงร้องของสัตว์อสูรโบราณ ฉื่อหยานเดาว่าลีโอน่าจะต้องคงเหลือในส่วนของความรู้สึกและสติของผู้หญิงคนนั้นไว้แน่นอน เพื่อให้นางรู้ว่านางกำลังทำอะไรกับใบหน้าของตนเอง ฉื่อหยานก็สั่น เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ฝืนยิ้มออกมาแลพึมพำว่า " วันนี้ข้าได้เห็นวิธีการแก้แค้นของแม่ทัพกองกำลังโลหิตแล้ว ช่างโหดเหี้ยมจริงๆ ความสำเร็จและชื่อเสียงของนางไม่ใช่เรื่องแต่งสินะ ข้า . . . ประเมินนางต่ำเกินไป " " ใช่แน่นอน " เสียงของคาถัวก็สั่น” ใครบ้างในพื้นที่เปลวดาราโหมไม่กลัวท่านหญิงลีโอน่า นางขึ้นชื่อว่าป้าเถื่อนและโหดเหี้ยมที่สุด เปรียบกับนางแล้ว ข้าที่มีชื่อเสียงว่าเป็นนักล่ากระหายเลือดคาถัวกลายเป็นไร้สาระไปเลย . . . . . . . " ฉื่อหยานก็แปลกใจ " เหลาเอ๋อ ! " ชายเผ่าหน้ากากผีก็ร้องออกมา เสียงของเขาสั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้า เมื่อเขารู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างเส้นสายเปลวไฟก็พุ่งออกมาครอบคลุมผู้หญิง บูม ! เส้นสายเปลวไฟออกมาจากกายเทพของนาง หยดเลือดบนมบหน้าที่น่ากลัวของนางก็ระเหย น้ำตาไหลทะลักออกมาจากดวงตาของนาง น้ำตานั้นดูราวกับมีพลังมหัศจรรย์ กลายเป็นพลังน้ำหมุนวนก่อตัวเป็นน้ำวิเศษ ทันใดนั้นก็กระจายคลื่นสีขาวออกมา เงาสีดำบินออกมาราวกับถูกหยดน้ำคริสตัลที่ขาวบีบบังคับให้ออก เงาก็ถูกหั่นเป็ฯชิ้นๆท่ามกลางความมืด ลีโอน่าที่เคยหายไปกลับมาอีกครั้ง ไม่มีอารมณ์เย็นชาอีกต่อไป ดวงตาสีเขียวเข้มของนางแผ่กลิ่นอายจิตสังหารและยิ้มอย่างพึ่งพอใจ นางพอใจกับผลงานของนาง เมื่อมองไปยังหญิงสาวจากเผ่าหน้ากากผีที่ข่วนหน้าตัวเอง ลีโอน่าระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง และหายไปสู่ความมืดมิดอีกครั้ง ฉื่อหยานและคาถัวมองไม่เห็นนางอีกต่อไป " อยู่ห่างจากพวกเขาไว้ เจ้าไม่จำเป็นต้องมีส่วนร่วมในการต่อสู้นี้ " เสียงของเฟยหลานดังขึ้นจากจุดที่อยู่ลึกเข้าไปในความมืด ในเวลาต่อมา ฉื่อหยาน และคาถัวก็ถูกผลักออกมาจากความมืด พวกเขาอยู่ห่างจากจุดต่อสู้ประมาณหนึ่งร้อยเมตร จ้องมองกลุ่มก้อนสีดำที่ยืดยาวกว่าสิบไมล์ อย่้างไรก็ตาม พวกเขาไม่อาจรู้สึกได้ถึงพลังที่รุนแรงบริเวณที่มืดมิดนั่นเลย อย่างไรก็ตาม พวกเขารู้ดีว่าเฟยหลานและลีโอน่ากำลังต่อสู้อยู่กับสองชายหญิงจากเผ่าหน้ากากผี และต้องการฆ่าพวกเขาวิธีที่น่าหวาดกลัวที่สุด จากสิ่งที่พวกเขาอาจสังเกตเห็น เฟยหลานและลีโอน่าไมไ่ด้ตกอยู่ในสถายการณ์ที่เสียเปรียบเลย พวกเขาสามารถรับมือได้อย่างสมบูรณ์ ถ้าไม่มีคนอื่นมายุ่ง สองชายหญิงจากเผ่าหน้ากากผีจะต้องตกตายและถูกฝังอยู่ที่นี่แน่นอน พวกเขาไม่อาจโชคดีพอจะหลีกเลี่ยงความตายได้ ดังนั้น การดูถูกและเหยียดหยามรูปร่างหน้าตาของเฟยหลานและลีโอน่านับได้ว่าเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตที่พวกเขาเคยทำ ซึ่งนี่ได้เปลี่ยนชีวิตของพวกเขาให้หายไปกับความว่างเปล่า
ตอนที่ 942 - บทที่ 942 ผลของการปากเสีย
ตอนที่ 943 - บทที่ 943 เชื่อมต่อสองสถานที่
ตอนที่ 944 - บทที่ 944 บอกทาง
ตอนที่ 945 - บทที่ 945 คืนชีพมรณะ
ตอนที่ 946 - บทที่ 946 โอบล้อม
ตอนที่ 947 - บทที่ 947 สะพานแห่งชีวิตและความตาย
ตอนที่ 948 - บทที่ 948 มรดกสืบทอด
ตอนที่ 949 - บทที่ 949 พื้นที่ดวงดาวสปี
ตอนที่ 950 - บทที่ 950 ดุร้ายที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
ตอนที่ 951 - Chapter 951: เส้นใยแมงมุมจักรวาล
ตอนที่ 952 - Chapter 952: สัญชาตญาณดิบที่ชั่วร้าย
ตอนที่ 953 - Chapter 953: โลกแห่งเงา
ตอนที่ 954 - Chapter 954: เฉียบคม
ตอนที่ 955 - Chapter 955: ชายประหลาด
ตอนที่ 956 - Chapter 956: ความเข้าใจอย่างละเอียดถี่ถ้วน
ตอนที่ 957 - Chapter 957: สามดวงวิญญาณ
ตอนที่ 958 - ตอนที่ 958: แทรกแซง!
ตอนที่ 959 - Chapter 959: ชำแหละไก่ด้วยมีดโค
ตอนที่ 960 - Chapter 960: มังกรปีศาจแมกกี้
ตอนที่ 961 - Chapter 961: เคราะห์กรรมที่ไม่หมดสิ้น
ตอนที่ 962 - Chapter 962: วิญญาณเปลี่ยนผัน!
ตอนที่ 963 - Chapter 963: ขับไล่
ตอนที่ 964 - Chapter 964: ข้ามั่นใจว่าข้าเอาอยู่!
ตอนที่ 965 - Chapter 965: บ่อกลั่นวิญญาณ
ตอนที่ 966 - Chapter 966: ดาววารีทมิฬ
ตอนที่ 967 - Chapter 967: สัญชาตญาณดิบของมังกรปีศาจ
ตอนที่ 968 - Chapter 968: กู่โม่
ตอนที่ 969 - Chapter 969: อสูรล่าวิญญาณในตอนนี้…
ตอนที่ 970 - Chapter 970: การรับประกันของฉื่อหยาน
ตอนที่ 971 - บทที่ 971 หยุดพวกเขา !
ตอนที่ 972 - บทที่ 972 ทั้งหมดนี่….. เขาเป็นใครกัน ?
ตอนที่ 973 - บทที่ 973 เจ้านายกับบ่าว
ตอนที่ 974 - บทที่ 974 ตำหนักยาและเครื่องมือ
ตอนที่ 975 - บทที่ 975 ฟู่เหว่ย
ตอนที่ 976 - บทที่ 976 ดาวปีศาจโลหิต
ตอนที่ 977 - บทที่ 977 รวมตัวอีกครั้ง
ตอนที่ 978 - บทที่ 978 คนที่โดดเด่นที่สุด
ตอนที่ 979 - บทที่ 979 ความมั่งคั่งมหาศาล
ตอนที่ 980 - บทที่ 980 กลั่นดอกบัวพันกลีบ
ตอนที่ 981 - บทที่ 981 เจ้าชอบเขา ?
ตอนที่ 982 - บทที่ 982 ขยายห้วงจิตสำนึก
ตอนที่ 983 - บทที่ 983 ข้อมูลที่มีค่า10ล้าน
ตอนที่ 984 - บทที่ 984 แลกเปลี่ยนข้อมูล
ตอนที่ 985 - บทที่ 985 ปีศาจโลหิต
ตอนที่ 986 - บทที่ 986 พลังในสายเลือด
ตอนที่ 987 - บทที่ 987 สลักสัญลักษณ์
ตอนที่ 988 - บทที่ 988 วันนี้
ตอนที่ 989 - บทที่ 989 เดินทางกับสาวงาม
ตอนที่ 990 - บทที่ 990 เรือรบเมืองโบราณ
ตอนที่ 991 - บทที่ 991 เจ็ดอารมณ์หกปรารถนา
ตอนที่ 992 - บทที่ 992 หนังสือนี้หนะรึ ?
ตอนที่ 993 - บทที่ 993 ของขวัญอันเอื้อเฟื้อ
ตอนที่ 994 - บทที่ 994 วิกฤติของตำหนักยาและเครื่องมือ
ตอนที่ 995 - บทที่ 995 ซวนหมิงและซั่วฉือ
ตอนที่ 996 - บทที่ 996 ส่งพวกมันออกไป !
ตอนที่ 997 - บทที่ 997 ตกตะลึงจนพูดไม่ออก
ตอนที่ 998 - บทที่ 998 นภาที่สามระดับพระเจ้าดั้งเดิม
ตอนที่ 999 - บทที่ 999 วิกฤต คือ โอกาส
ตอนที่ 1000 - บทที่ 1000 ผู้คอยไล่ตาม
ตอนที่ 1001 - 1001
ตอนที่ 1001 - ตอนที่ 1001: กินเนื้่อ